Holdric Legend
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.


Hogwarts School of Witchcraft and Wizardry
 
AnasayfakapıLatest imagesKayıt OlGiriş yap

 

 Kovuktaki 'Nesne'

Aşağa gitmek 
3 posters
YazarMesaj
Ned Narion
Ravenclaw 4. Sınıf
Ravenclaw 4. Sınıf
Ned Narion


Erkek Kan durumu : Safkan
Mesaj Sayısı : 149
Kayıt tarihi : 19/02/10
Lakap : The Blue

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeSalı Mayıs 18, 2010 6:28 pm

# I Tekil şahıs.
# Ned , Océane, Daisy
# Akşam üzeri.





Tam olarak emin olmasam da bunu birine göstermeliydim. Göstermezsem içeriden saldıran bir düşman gibi yiyip bitirecekti bu sır beni. Ne yapacağımı danışmalıydım birine sanki. Pek fazla yapmazdım bunu, genelde kendi işimi kendim görürdüm ama bu sefer yükü paylaşacak birilerini bulmam gerekliydi ve sır tutacak en iyi kişiydi Océ... En azından bana göre.

"Eıı... Bu şey... Hayatımda ilk defa gördüğüm bir şey ve diğer hiç bir şeye benzemiyor bu şey." Akıl oyunları. "Ama önemli olduğuna eminim. Dört yüzünde binaların armaları var ve kapağı kilitli. Büyüyle açılamıyor."

Giriş salonundan dışarı çıkarken gelmesi için zorla ikna ettiğim Océ'yi meraklandırmaya çalışıyordum. Çünkü bir bina başkanının yasak ormana girmesini, ya da yasak bir iş yapmasını sağlayabilecek tek şeydi merak. Slytherin'lerden Daisy geçti yanımızdan. Göz ucuyla bana baktı. Bir şeyler mi duymuştu? Duyduysa; Büyük ihtimal engellemeye çalışırdı. Ya da öğrenmeye, bizim neyin peşinde olduğumuzu. Dikkat etmeliydim. Dikkat etmeliydik...


"Oraya biri tarafından gizlendiği de kesin, ağaç kavuğuna kendi kendine girmiş olamaz... Lanet olsun!"


Son cümleyi diğerlerinden ayrı ve sessizce söyleyecektim ama ses tonumda bir değişme olmadı. Hava birazdan kararacaktı ve akşam yemeğinde olmayan iki Ravenclaw'lı kesinlikle farkedilecekti... Bunlardan biri başkansa özellikle. Bir saatim var. Hayır, herhangi bir saatim yok, bir saat vaktim var.


En son Ned Narion tarafından Cuma Mayıs 21, 2010 9:00 pm tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Océane Clémente
Ravenclaw 5. Sınıf & Bina başkanı & Takım Kaptanı
Ravenclaw 5. Sınıf & Bina başkanı & Takım Kaptanı
Océane Clémente


Kadın Özel yetenek : Metamorfmagus
Rp Partneri : Lasthe.
Kan durumu : Melez
Mesaj Sayısı : 846
Kayıt tarihi : 16/03/10

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeSalı Mayıs 18, 2010 10:02 pm

Ortak salondaki şöminenin önüne oturuyordum. Soğuk olan ellerimi aleve doğru yaklaşıp ısıttım bir süre. Ateşin verdiği sıcaklığın tenimi okşayışı hoşuma gidiyordu. Gözlerimi kapatıp sıcaklığı iyice hissetmeye çalıştım. Zihnimde söylediğim şarkının melodileri ruhumu okşuyordu. Ortamdaki huzurlu sessizliği Ned’in telaşlı ses tonu böldü. Kan ter içinde kalmıştı. Nefes nefeseydi. Şaşkın bir ifadeyle baktım suratına. Neler olduğunu anlamaya çalıştım. Konuşmama fırsat vermeden kolumdan tuttuğu gibi çekiştirmeye başladı. Hızlı bir şekilde ortak salondan dışarıya fırladık. Benden daha hızlı koşuyordu. Ağzımdan çıkan sıcak hava dışarının soğukluğuyla karışıp beyaz bir buhar halini alıyordu. Ned’ i durdurmak neredeyse imkansız gibiydi. Bir yanım onu anlamaya çalışırken öbür yanım ona kızıyordu. Sıcacık şöminede zor ısınan ellerimi ısıtırken, beni delici soğukluktaki havaya çıkarması mantıksız gelmişti. Diyeceği şey her ne olursa olsun. Bu soğuğu çekmeme değmeyecekse, Ned benden çok büyük bir azar işitecekti. Beni nereye götürdüğünü anlayabilmem için kafamı bir o tarafa bir bu tarafa çevirip duruyordum. Yasak ormanın derinliklerine girmeye başlamıştık. Yasak ormanda bulunmamız tehlikeliydi. Özellikle bizler için. Ned’in söylediği şeyler dışarıdaki rüzgarın şiddetiyle uçup gidiyordu. Duyabildiğim tek şey ise Ağaç, Kovuk ve Gizlenmek sözcükleriydi. Şuana kadar her şey anlamsız gelmişti zaten. Çekişitirdiği kolumu bir hamlede elinden kurtardım. Tek elimi ağaçlardan birine yasladım. Öbür elimle de koşmaktan ağrıyan karnıma koyup derin derin nefes aldım. Nefes nefese kalmıştım. “Hiçbir şey anlamıyorum Ned? Neler oluyor? Neden getirdin beni buraya.” Fısıltıya yakın bir ses ile söylemiştim bunu. Muhtemelen bir kısmını duymuştu oda. Ned’in suratı hala telaş içindeydi. Her ne yapmaya çalışıyorsa burada olmamız yanlıştı. Birisi fark edip ispiyonlarsa, bu bizim ceza alacağımız anlamına gelirdi. Bu kötü olurdu.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
http://holdric-legend.my-rpg.com
Misafir
Misafir




Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeÇarş. Mayıs 19, 2010 12:02 pm

Bu sabah uyandığımdan güneşin gözlerimde parlamasıyla birlikte dışarı attım kendimi. İçimde birikmiş bir enerji vardı. Bir şekilde bu enerjiyi harcamam gerektiğini biliyordum. Ben de eşofmanlarımı giyip biraz koşmaya başladım. Hogwarts'da Muggleların yaptıkları günlük işleri yapmak biraz saçma dursada Muggleların arasında yaşadığım o kadar süre de bir ara ben de alışkanlık yapmıştım. İnsanların dikkatli bakışları altında durmadan koşuyordum. Aslında mp3ümü çalıştırabilsem burada keşke diye iç geçirdim. Kendi kendime mırıldanıyordum bir şeyler...
"Somebody wants you,
Somebody needs you.
Somebody cant breathe, without you it's lonely.
Somebody hopes that one day you will see, that somebody's me.
That somebody's me. yeaa..."


Bu sırada kendimi yasak ormanın oralarda buldum. Ve mırıldanmaya devam ederken Ned ve Océane'ın yanında geçtiğimi fark ettim. Onlar aralarında telaşlı telaşlı konuşuyorlardı. Ned bir şeyler anlatıyordu ve Océane onu anlamaya çalışıyordu. Bir şeyler çevirdikleri çok belli oluyordu. Ve benim onları gördüğümü fark ettiklerinden rahatsız olmuşlardı. Ben yanlarından hızlıca geçip oradaki bir ağacın arkasına saklanarak onları dinledim. Bir şeyler anlatıyordu Ned ama Océane anlıyora benzemiyordu. Bir kutudan bahsediyordu, sihirle açılmadığını falan ve çok önemli olduğunu... Ben bu işin sonunu bırakmayacaktım. Bir anda Océane dayanamıyıp söze atıldı.  “Hiçbir şey anlamıyorum Ned? Neler oluyor? Neden getirdin beni buraya.” evet her şey yerine oturuyordu. Ned bir şey bulmuştu ve Océane'ın bundan haberi yoktu ve birazdan öğrenecekti, ben de tabiki...Sessizce onları dinliyorken sesleri azaldığını hissettim ve birkaç adım atmaya çalışırken yerdeki saçma bir oduna çarparak düştüm. Onlar da bu sesi duymuş ve bana doğru dönmüşlerdi. Gözgözeydik... Ama suçlu hissetmeyecektim kendimi çünkü suçlu olan onlardı. Ve eğer beni de birlikte götürmezlerse gidip onları şikayet edecektim. Bu bir Slytherinli olarak yapmaktan zevk alacağım bir şeydi. Sinsi bir gülümseme ile ayağı kalktım. "Söylemek istediğiniz şeyler olmalı, he?" dedim o gülümsemeyi devam ettirerek.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Ned Narion
Ravenclaw 4. Sınıf
Ravenclaw 4. Sınıf
Ned Narion


Erkek Kan durumu : Safkan
Mesaj Sayısı : 149
Kayıt tarihi : 19/02/10
Lakap : The Blue

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeÇarş. Mayıs 19, 2010 1:47 pm

“Hiçbir şey anlamıyorum Ned? Neler oluyor? Neden getirdin beni buraya.”

"Ya bi' gelsene sen. Göreceksin gelincee..." Elimden kurtulmuştu sonunda ama hâlâ gelmeye devam ediyordu. Devam edecekti, bunu biliyordum. Elini ağaca dayayıp neler
olduğunu öğrenmek için bekliyordu. Bakmak için arkaya döndüğümde çalıların arkasında birinin saklandığını gördüm. Hemen ardından düşüşüyle iyice belli etmişti kendisini Daisy. Océ de dönüp bakınca gözgöze gelmiştik. Güldüm ama içimden sinir olmuştum."Söylemek istediğiniz şeyler olmalı, he?" Söylemek istediğim çok şey vardı aslında. Daisy'ye sinirle baktım, gözlerimi Océ'ye çevirdiğimde 'Ne?' dermiş gibi bakıyordu, biraz da sinirli tabii. Hızlı bir şekilde geri döndüm. Bu sırrı bir Slytherin'le paylaşamazdım. Daha sonra da gelebilirdik, yalnız. Pelerinimi tutup Océ'nin yanından geçtim, elimle 'Boşver' der gibi bir hareket yaptım. Daisy'nin yanından geçerken ise yanlışlıkla(!) omzumu çarpıp geldiğim yönden geri gitmeye başladım. Durup arkama döndüm ve


"Üç kişinin öğrenebileceği bir şey değil bu. Hele bir Slytherin'in asla. Tabi sen de onunla değilsen Océ?"

Dedim. Zaten Océane zorla gelmişti buraya. Şimdi ise geri dönmesi onu iyice delirtecekti. Ya da dönmeyecekti belki. Ama tek başına da bulamazdı. Bu yüzden beni de zorlardı göstermem için. İkna edilebilirdim, hemen ardımı dönüp ormanın çıkışına doğru yürümeye devam ettim. Her an ardımdan büyük bir bağırma sesi gelebilirdi. Ama ondan daha tehlikeli olan bir şey vardı.

Görünmediğimi dileyerek durdum ve eğildim biraz, ama bizi gördüğü apaçıktı. Elimi yavaşça asama götürdüm. Korkmuştum biraz. Ama korku herkesi daha da güçlendirirdi. Elim ne kadar yavaşça hareket etmiş olsa da dikkatinden kaçmamıştı zeki yaratığın. Onun bana saldırması ile benim asamı ona doğrultmam aynı anda olmuştu ama bu yaratığı durduran benim bağırışım olmuştu.


"Confundus!" Hızla gelirken yere düşmüştü köpek gibi yaratık. Ayı kadar büyük bir köpek gibi. "Ben de seni bekliyordum." dedim kenara çekilip asamı üstünden çekmeden.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Océane Clémente
Ravenclaw 5. Sınıf & Bina başkanı & Takım Kaptanı
Ravenclaw 5. Sınıf & Bina başkanı & Takım Kaptanı
Océane Clémente


Kadın Özel yetenek : Metamorfmagus
Rp Partneri : Lasthe.
Kan durumu : Melez
Mesaj Sayısı : 846
Kayıt tarihi : 16/03/10

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimePerş. Mayıs 20, 2010 9:21 am

Ned tam bana neler olduğunu anlatırken. Otların arasında çıkan hışırtı sesin geldiği yere doğru dönmemi sağladı. Aşina olduğum bir yılandı karşımdaki Cheers. Bugüne kadar pek bir iletişimimiz olmamasına karşın. Onunda diğerleri gibi olduğunu biliyordum. En önemlisi kuzenim Jace’in arkadaşıydı. İyi biri olması neredeyse imkânsızdı. Cheers’in gelmesi her şeyi bozmuştu. Ned geri dönmek istiyordu. Buraya boşu boşuna mı gelmiştim ben? Aptal bir yılan yüzünden geri mi dönecektik yani. Vücudumda yayılan öfkeyi hissettim. Soğuk gözlerimi Cheers’e dikip cübbemin sol cebindeki asaya dokundum. Elime almayı düşünmüştüm o an. Ama şimdi bunun yeri değildi zaten. Salak gibi karşımda sırıtıp ona neler yaptığımızı söylememizi bekliyordu bide. Yüzsüzlük. Bir yılanla asla sırrımı paylaşmam ben. Tam ağzımı açıp buradan defolmasını söyleyecekken Ned’in söylediği şey beni sarstı. Onunla ne işim olabilirdi ki. Dört senelik arkadaşının yılanlardan ne derece nefret ettiğinden haberdar olmaması şaşılacak bir şeydi. Ormanın çıkışına doğru yürümeye başladı. Ama ben burada her ne gizleniyorsa onu görmek istiyordum. Slytherin’li kıza gitmesini söyleyebilirdik değil mi? Saçmalıktan başka bir şey değildi bu. İçimde bastırdığım öfke patlamaya zorluyordu beni. Cheers’e soğuk bir bakış atıp Ned’in arkasından yürümeye başladım. Ağır ve temkinli adımlarla. Az sonra duyduğum kulak zarlarımı yırtacak şekilde çıkan şiddetli ses kanımı dondurmuştu. Ani bir refleksle Ned’in koluna yapıştım. Bana dikti kahverengi gözlerini. Yavaşça sesin geldiği yere doğru döndük. Bir adım, bir adım daha. Ned’i bıraktım o asasını çıkartıp köpeğe benzeyen yaratığa büyü yolladı. Bu ayı büyüklüğünde olan köpek nesneyi koruyor olmalıydı. Şuanda istediğim tek şey şu ormandan çıkıp gitmekti. Koluna tekrardan dokunup mırıldandım sessizce. “Ned” Kafasını bana doğru çevirdi. Asası hala o iğrenç yaratığın üstündeydi. Tiksinti dolu ifadeyle baktım ona. Bastırdığım öfke patlamıştı artık. “ Bu lanet olası yerden gitmek istiyorum!” Deyip, kollarımı göğsümde kavuşturdum. Ses tonumun yüksek çıkıp çıkmaması umurumda değildi. Başımıza bir iş geleceği zaten belliydi. Hava’da kararmak üzereydi zaten. Asamı cebimden hızla çıkarıp bize doğru bakmakta olan Slytherin’e doğru doğrulttum. “Sen de buradan hemen defol. Bizim ne yaptığımız seni ilgilendirmez Cheers!” Soyadını suratımda öfke dolu bir ifadeyle tükürürcesine söylemiştim. Titreyen asamı köpeğe benzeyen yaratığa doğrulttum. “Bu doğru değil Ned. Buradan gitmeliyiz.” Bir daha geleceğimize karşı güvence verir gibi söylemiştim. Ama buraya bir daha gelmeyecektim. Orada gizlenmiş olan kutuda umurumda değildi.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
http://holdric-legend.my-rpg.com
Jace Angel Night
Slytherin 5. sınıf & Bina Başkanı & Takım Kaptanı
Slytherin 5. sınıf & Bina Başkanı & Takım Kaptanı
Jace Angel Night


Erkek Rp Partneri : Freja
Kan durumu : Safkan.
Mesaj Sayısı : 416
Kayıt tarihi : 23/01/10
Yaş : 32
Lakap : JC.

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimePerş. Mayıs 20, 2010 7:00 pm



Océ arkasını bana dönüp gittiğinde biraz yasak ormanda kalmış, ardından Hastane Kanadına gitmiştim. Şifacılar elime ne olduğunu sorduğunda ise sihirli yaratıkların bakımı sırasında olduğunu söylemiştim. Yalan da sayılmazdı hani, elimi bu hale getiren Océ’nin pençeleriydi. Océ aklıma geldiğinde duraksadım; tartışmamızdan beri onu sevip sevmediğimi düşünüyordum. En sonunda kararımı vermiştim ama emin de değildim… Océ ve ben eski halimiz gibi olmasak ta çok yakın iki kuzen de olamazdık. Birbirimizden nefret ediyorduk sonuçta bunca yıl ve şimdi bir olay onun için olan düşüncelerimi değiştirmişti; garip…
Kendimi en iyi hissettiğim yere doğru yürüyordum yavaşça. Yasak Orman içinde bulundurduğu tehlikelerle büyüleyiciydi. Belki büyüleyicinin üstündeydi; orası mükemmel bir yerdi. Orada oturmayı severdim. Yasak Ormanı bu kadar sevmem mantıksızdı nede olsa orada yakalanırsam kendimi büyük bir facianın içinde bulurdum. Bina başkanı olarak Yasak Ormana girmem demek sahip olduğum birçok şeyi kaybetmek demekti. Ama ben bunu seviyordum; bir şeyleri riske etmeyi seviyordum.
Ayaklarım otomatik olarak Yasak Ormana yöneliyordu. Ormana girdiğimde içeriden gelen sesler duydum ve büyük gövdeli ağaçlardan birinin ardına gizlendim. Bulunduğum yerden konuşulan her şeyi duyabiliyor ve konuşan herkesi görebiliyordum. Gördüğüm şey beni şaşırtmalıydı ama şaşırtmadı; Ned ve Océ bir şeyler konuşuyordu. Océ kendi isteğiyle buraya girmezdi, demek ki mavi onu zorlamıştı. Kısa bir süre hiçbir şey olmadı ardından bir gürültü koptu ve benim bir tanecik kankam ağaçların arkasından ortaya çıktı. Ned ve Océ en az benim kadar şaşırmıştı. Hayır, düzeltiyorum; benim kadar kızgındı ikisi de. Ben kızgındım çünkü Daisy buraya girerek büyük bir tehlikenin içine atmıştı kendini, onlar kızgındı çünkü sırları açığa çıkmak üzereydi. Kızgınlığıma rağmen sinsice gülümsedim; konuşmalarının hepsini duyduğumu öğrenseler Ned ve Océ ne hale gelirdi kim bilir?
Ned aniden yürümeye başladı ve Océ de onu takip etti. Bu iş iyice çığırından çıkıyordu artık. Bir yerlerden koşarak gelen bir yaratık Ned’in üstüne atladı ve Ned Confundo büyüsünü yaptı. Yaratık daha önce gördüğüm hiçbir şeye benzemiyordu ve bu kadar devasa bir yaratık büyük ve değerli bir şeyleri koruyor olmalıydı. Olduğum yerden nesneyi göremiyordum, bu nedenle arkasına sığındığım ağacın güvenli gövdesinden uzaklaştım. Océ her zaman dikkatli biriydi ve beni hemen duyması da bunun bir kanıtıydı. Bana çevrilen gözlerinde öfke ve her zamanki nefretin çok daha yumuşak bir versiyonu vardı. Ona sevgi dolu bir gülücük attım ve bir an için Océ neden bunu yaptığımı anlayamamış gibi baktı. Yine de gülümsememe hızla cevap verdi. Daisy ve Ned benim geldiğimi daha fark etmediği için rahatlıkla yapmıştı bunu. Ama gülümsemelerimiz ortaya çıktığı gibi hızla yok oldu ve nefret dolu maskeler yüzümüze yerleşti.
“Vay, vay, vay! Bakın burada kimler varmış. Mavi, Océane ve Daisy…” Mavi ve Océane derken sesim nefret doluydu, Daisy derken ise yumuşamıştı. Daisy ve Ned hızla bana döndü. Daisy şaşkın, Ned öfkeliydi.
“Bu saatte Yasak Ormanda ne arıyorsunuz bakalım?” Sesim meraklı ve alaycıydı. Gözlerim her birinde gezindi ve devasa hayvanın üzerinde duraksadı.

Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Misafir
Misafir




Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeCuma Mayıs 21, 2010 2:39 pm

Davranışım ikisini de sinirlendirmişti. Ama hiç biri umurumda değildi, şuan asalarını çıkartıp beni öldürseler bile umursamazdım. Ned yanımdan geçerken omzuma çarptı ve geldiği yönden giderken arkasını dönüp Océane’a bakarak;

"Üç kişinin öğrenebileceği bir şey değil bu. Hele bir Slytherin'in asla. Tabi sen de onunla değilsen Océ?"

Dedi. Ve arkasını dönüp giderken köpek gibi kocaman bir yaratık Ned’e bakıyordu. Ned sakin bir tavırla asasını çıkartıp "Confundus!" diye bağırdı. Devasa boyutlardaki köpek yere düşerken Ned kenarı çekilerek kendinden emin bir havayla "Ben de seni bekliyordum". Bunlar olurken Oceane korkudan Ned’e bağırıyor ve onun kolunu tutuyordu. Sonra bana dönerek

“Sen de buradan hemen defol. Bizim ne yaptığımız seni ilgilendirmez Cheers!”


Dedi. Lanet olası kız hem bir şeyler saklıyor bir de soyadımı iğrenç bir şey söyler gibi yüzüme tükürmüştü. Gerçekten sinirim bozulmuştu. Bana ne olduklarını söyleseler bile hiçbir şansları yoktu gidip onları şikâyet edecektim. Cezalarını çeksinler pis maviler,

“Öyle mi Clémente eminim müdüre de bunları duyunca çok sevinecek!”

Bu sırada arkamızda birinin daha belirdiğini gördüm bu Jace’den başkası değildi. Uzun boyu ve kaslı vücudu ile ağacın arkasından beliriverdi. Tek tek hepimizin yüzüne baktı. Bana bakarken biraz gülümsemişti ama eminim burada olduğuma kızıyordu. Ama istediğim yerde istediğim zaman olabilecek durumdaydım. Kimseyi ilgilendirmezdi değil mi! Jace tek tek hepimizi süzdükten sonra sözlerini döküverdi.

“Vay, vay, vay! Bakın burada kimler varmış. Mavi, Océane ve Daisy…”


İsmimi söylerken telaffuzunun ne kadar yumuşak olduğunu fark etmiştim. Ama bu nasıl bir şanstı herkes buraya toplanmıştı. Saklanan bir şey vardı ve onu koruyan büyük bir yaratık, ne olabilirdi ki bu kadar önemli olan şey… Merak ve şaşkınlıkla karışmış kızgınlıkla birlikte etrafa bakınıyordum. 

“Bu saatte Yasak Ormanda ne arıyorsunuz bakalım?”

Evet, bu soru tam benim cevabımı bekliyordu sanki. Ned ve Océane ile göz göze geldik ve Océane’a baktığım bakış ikimizi de sinir etmişti. Neydi bu kızın benimle sorunu, 

“Tam da ben bu sorunun cevabını bekliyordum. Bu iki mavı bir şeyler karıştırıyor!.”


Yüzümü Jace’e döndüm ve “mavi” kelimesini kullanırken nefret dolu kelimelerimi tükürmüştüm. Bu mavilerden gerçekten nefret ediyordum.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Ned Narion
Ravenclaw 4. Sınıf
Ravenclaw 4. Sınıf
Ned Narion


Erkek Kan durumu : Safkan
Mesaj Sayısı : 149
Kayıt tarihi : 19/02/10
Lakap : The Blue

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeC.tesi Mayıs 22, 2010 5:21 pm

“Tam da ben bu sorunun cevabını bekliyordum. Bu iki mavi bir şeyler karıştırıyor!.”

"Hı hı evet."
Bunu Océ'ye bakarak söylemiştim. Diğerlerinin konuşmasını takmıyordum şuanda. Jace'in ve Daisy'nin havalı tavırları çekilmezdi. Aslında bir Slytherin'in tavırları hiç bir zaman çekilmezdi. Hep kendilerini düşünmeleri, kendilerini bir şey sanmaları vs. Şuanda ikisini de alt edebileceğimizi bildikleri halde ne diye böyle rahat davranabiliyorlardı anlamıyordum. İki mavinin elinde asa ama onların eli boş. Gerçekten cesaretleri akıl almaz derecdeydi. Güldüm, cesaret ile aptallık arasındaki ince çizgi aklıma gelince. Sonra tekrar hayvana baktım. Toparlanıyor gibiydi hayvan. Ayağa kalkınca bir şey yapmaya kalkışmamıştı. Bakıyordu bize sadece. Tetikte bekleyerek.

"Ona dik dik bakmayı kes Jace!"
Bir Slytherin'in emir dinleyeceğini düşünmüyordum ama konu kendi hayatıysa ve emir dinlediği kişi kendisinden daha çok şey biliyorsa kesinlikle dinlerdi. Eğer birazcık da aklı kaldıysa tabi. Océ'ye benden tarafa geçmesi için işaret yaptım. Yavaşça bir adım geriye gittim. Ama hayvanın gözleri üstümde sabitlenince kaskatı kesildim. Bu hayvandan kurtulmanın tek yolu vardı. Öldüremezdik ama kaçabilirdik. Ve, kaçmak içinde onu oyalayacak bir şeyler vermek gerekirdi. İnsan gibi...


"Mavi diyenlere bak, sizi gidi yeşil otlar. Doğanızda mısınız şimdi? Bak etrafındaki odunlara, kendini görürsün belki, baksana... Hepiniz eziksiniz. Hem de yerde bitmiş bir otun ezildiği kadar eziksiniz."
Nefret dolu ve biraz da bağırarak söylemiştim bunarı. Slytherinlerin gözlerine bakarak. Jace çok önemli değildi, Daisy de önemli değildi aslında. Önemli olan Slytherin olmaları ve bizi ezmeye çalışmalarıydı. Bizi ezmeye çalışanları biz de ezerdik. Alltta kalmam hiçbir zaman. Hele bir Slytherin tarafından, asla.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Océane Clémente
Ravenclaw 5. Sınıf & Bina başkanı & Takım Kaptanı
Ravenclaw 5. Sınıf & Bina başkanı & Takım Kaptanı
Océane Clémente


Kadın Özel yetenek : Metamorfmagus
Rp Partneri : Lasthe.
Kan durumu : Melez
Mesaj Sayısı : 846
Kayıt tarihi : 16/03/10

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimePaz Mayıs 23, 2010 11:49 am

Daisy’nin aptal tehdidine kanmamıştım. Buradaki herkes biliyordu ki. Bizi ispiyonlarsa kendisi de burada olduğu için en az bizim kadar ceza alacaktı. Yüzümde sinsi bir gülümseme belirdi. Tam ağzımı açıp gülecektim ki çalıların arkasından birisinin geldiğini gördüm. Jace! Gözleri bir anlığına bana odaklandı. Dudaklarının uçları hafifçe yukarıya kıvrıldı. Suratında belli belirsiz bir gülümseme gördüm. Bu şaşılacak bir şeydi. Ama bir anlıktı. Buradaki kimse onu fark etmemiş olmalıydı. Konuşmaya başladığında yüzündeki gülümseme kaybolmuş. Nefret dolu bir ifadeyle bize ne yaptığımızı soruyordu. Onu ne ilgilendiriyorsa. Ne yapıyorsak yapıyoruz. Ama yaptığımız şeye iki yılanın yanında devam edemezdik. Ned’in suratına baktım. Öfkeden deliye dönmüştü. Deli gibi bağırıyordu yılanlara. Ama bunun zamanı değildi bunu kendisi de biliyordu. Ned’in kolunu kavradım yavaşça. Sakin ol der gibi baktım ona. Gerçi bende ondan farksızdım. Yılanların yanında yıkanmaya maruz kalan kedi gibi oluyordum.

“Jace!” mavi gözlerini bana çevirdi. Her zaman ki gibi öfkeli ve nefret doluydu. Başka şekilde olmasını beklemiyordum zaten. “ Şu aptal veledi al ve git buradan.” Söylediklerimin onlar üzerinde öfkelenmek dışında bir etki yapmadığını biliyordum. Yapışmışlardı bir kere asla gitmezlerdi. Ned’e yaklaştım. “Gidelim buradan. Daha sonra tekrardan gelip çıkartırız çok merak ettiğin kutuyu.” Kimsenin duymayacağı bir tınıda fısıldadım. Slytherin öğrencilerinin olmadığı bir yerde bakardık. Hatta yanımıza birkaç güvenebileceğimiz kişi bile alırdık. Bunun bu şekilde uzaması çok gereksizdi.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
http://holdric-legend.my-rpg.com
Jace Angel Night
Slytherin 5. sınıf & Bina Başkanı & Takım Kaptanı
Slytherin 5. sınıf & Bina Başkanı & Takım Kaptanı
Jace Angel Night


Erkek Rp Partneri : Freja
Kan durumu : Safkan.
Mesaj Sayısı : 416
Kayıt tarihi : 23/01/10
Yaş : 32
Lakap : JC.

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimePaz Mayıs 23, 2010 3:19 pm

En nefret ettiğim şey bana emir verilmesiydi ve salak Mavi bunu yapmıştı işte. Ona nefretle baktım ve elbette dediğini yapmadım. Bana ve Daisy'e söylediği sözler dudaklarımdan bir kıkırdamanın kaçmasına sebep oldu. Elimizde asa olmaması onu cesaretlendiriyordu anlaşılan. Oysa yanılıyordu. Ben babam sayesinde çok küçük yaşlardan beri karanlık büyüler konusunda eğitilmiştim ve babamın en çok önemsediği konu sözsüz büyü yapmaktı. Ve tahmin edin ne oldu; çoğu yaşıtımdan daha iyi bir şekilde sessiz büyü yapabiliyordum artık. Ayrıca sevgili asamda elimin altında duruyordu. Eğer bana yapılacak bir hamle olursa hızla cevap verecek kadar yakınımdaydı.
Ardından Océ adımı söyledi. Ona yapmacık bir nefretle baktım ama öfkem elle tutulabilecek kadar gerçekti. Elbette kimse nefretimin gerçek olmadığını anlayabilecek kadar yakından tanımıyordu beni. Bana Daisy'i götürmem için emir verdi. Ama Daisy sözü yerine velet dedi ve Daisy ile beni iyive sinirlendirdi. Océ'ye burnumdan soluyarak baktım.
"Bana emir verme! Bizden bir yaş büyüksün diye her şeyi yaptıramazsın!" Sesimdeki öfke oldukça belirgindi ve ani çıkışım hepsini şaşırtmıştı. Sesimi kontrol altına almaya çalıştım ve sonunda başardım.
"Burada her ne yapıyorsanız sonunda bunu öğreneceğimizi biliyorsunuz o yüzden nesneyi görmemize izin verin, bizde sizi -başımızın belaya gireceğini umursamadan- müdüre isipiyonlamak zorunda kalmayalım." Gerçekleri söylüyordum ve bunu neredeyse sakin bir sesle yapmayı başarmıştım. İki Ravenclaw'lıya beklentiyle baktım.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Misafir
Misafir




Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimePerş. Mayıs 27, 2010 2:39 pm

Nefret ve merak içeren sorum umursanmamıştı bile Ned Océane'a dönerek alaycı bir bakışla
"Hı hı evet."
dedi. Jace'in yaratığa bakışları onu rahatsız etmiş olmalıydı.
"Ona dik dik bakmayı kes Jace!"
Jace bir mavinin emirini dinleyecek öyle mi, dünyanın yıkılacağını bilse gene de bir mavinin emirini dinlemezdi, ben de öyle... Ned yaratıktan korkuyordu, aslında korkulmayacak gibi değildi. Devasa boyutlardaydı. Sözlerimizin altında kaldığını hissederek ani bir çıkış yaptı Ned, "Mavi diyenlere bak, sizi gidi yeşil otlar. Doğanızda mısınız şimdi? Bak etrafındaki odunlara, kendini görürsün belki, baksana... Hepiniz eziksiniz. Hem de yerde bitmiş bir otun ezildiği kadar eziksiniz."
söyleyecek bir laf bulamayınca üç yaşında küçük çocukların birilerine laf söylemeye çalışırken yaptığını yapıyordu "yeşil otlar" öyle mi, haha bu gerçekten hayatımda duyduğum en ezik kelimeydi. Océane Ned'in yanına yaklaşıp kolundan tuttu ve kedi gibi bağırmaya başladı, lanet mavi...
“Jace!”  
Jace öfkeli bakışlarını ona çevirdi.
“ Şu aptal veledi al ve git buradan.”
aptal veledmiş, kendini bir şey mi sanıyor bu ne, gerizekalı diyerek içimden dalga geçen gülüşler attım yüzüne, ondan korkmamız mı gerekiyordu, ondan korkmak yapacağım en son saçmalık olurdu herhalde...Gitmediğimizi anlamıştı herhalde mavi, diğerinin yanına yaklaştı ve son çare olarak
“Gidelim buradan. Daha sonra tekrardan gelip çıkartırız çok merak ettiğin kutuyu.”
haha bunlar gerçekten kafası çalışmayan iki maviydi, biz Jace ve ben bu işin sonunu bırakacaktık öyle mi... Buna gerçekten gülünürdü, içten bir kahkaha atarak kafamı sağa doğru çevirdim. Gerçekten buna inanıyor olmaları beni güldürüyordu. Jace benden önce davrandı ve bağırdı
"Bana emir verme! Bizden bir yaş büyüksün diye her şeyi yaptıramazsın!"
sakinleşmeye çalışıyor gibi görünüyordu, 
"Burada her ne yapıyorsanız sonunda bunu öğreneceğimizi biliyorsunuz o yüzden nesneyi görmemize izin verin, bizde sizi -başımızın belaya gireceğini umursamadan- müdüre isipiyonlamak zorunda kalmayalım."
bu bir anlaşmaydı, adi bir anlaşma ama herhalde -biz gideceğiz ve kimseye bir şey söylemeyeceğiz, siz işinize bakın- diyerek buradan gitmemizi beklemiyorlardı.
"Jace onlar insan gibi konuşmayı anlamazlar!..."
dedim Jace'in gözlerine anlamlı anlamlı bakarak ve sonra beni dinleyen iki maviye dönerek sözümü devam ettirdim.
" Ya şu lanet nesneyi biz de görürüz, ya da ceza almak pahasına gider ve müdüre söyleriz. Bilmem anlayabiliyor musunuz? "
sert çıkışmıştım, aslında şu ortamda en küçük falan olmak, hiç birini umursamıyordum. Asil bir kan taşıyordum bedenimde ve benden 1-2 yaş büyüklerden hele hele Ravenclawlılardan korkacak kadar düşüremezdim kendimi. Ya nesneyi gösterecekler ya da cezalarını çekeceklerdi. Müdüre bahanem şimdiden hazırdı. Bir şeyler karıştıran onlardı, buraya gelirken böyle bir şeyle karşılaşacağımı bilemezdim ya.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Ned Narion
Ravenclaw 4. Sınıf
Ravenclaw 4. Sınıf
Ned Narion


Erkek Kan durumu : Safkan
Mesaj Sayısı : 149
Kayıt tarihi : 19/02/10
Lakap : The Blue

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeC.tesi Mayıs 29, 2010 1:57 pm

Hayat gerçekten ne kadar komikti. İnsanların düşüncesizce yaptıkları şeyler. Buna ben de dahil olmak üzere yaptığımız şeyler. Ben onlar kadar çok yapmıyordum ama bu iki Slytherinli gerçekten bir şeyden anlamıyorlardı. Yaratığa sakince bakarken Jace ve Daisy tam istediğim şeyi yapmışlardı düşüncesizce. Bağırmak... "Bana emir verme! Bizden bir yaş büyüksün diye her şeyi yaptıramazsın!" Yaratığın kafası hızla Jace'e dönmüştü. Bu yeterli değildi ve zaten devamı geleceğinden emindim. "Burada her ne yapıyorsanız sonunda bunu öğreneceğimizi biliyorsunuz o yüzden nesneyi görmemize izin verin, bizde sizi -başımızın belaya gireceğini umursamadan- müdüre isipiyonlamak zorundakalmayalım."bunu sakin söylemişti. Ama yaratık ona bakarken konuşması yine işime yaramıştı. Yüzüme bir gülümseme yerleşti. Birkaç saniye sonra da Daisy çıkışacaktı "Jace onlar insan gibi konuşmayı anlamazlar!..." Birkaç saniye sürmemişti. Tüh, yanılmıştım. " Ya şu lanet nesneyi biz de görürüz, ya da ceza almak pahasına gider ve müdüre söyleriz. Bilmem anlayabiliyor musunuz? " Evet evet, eminim söylersiniz. Söylemeyeceklerini dördümüz de biliyorduk. Blöf yapmayı pek beceremiyorlardı. Daha fazla dinlemek istemiyordum onları. Yaratığa bakmaya devam ettim, şuanda iki Slytherinliye konsantre olmuştu. Biraz önce kime saldıracağını şaşırmıştı ama şuanda öfkeyle konuşan yeşillere bakıyordu ve biz görüş alanından neredeyse çıkmıştık. Océ'nin kolundan yavaşça tuttum, o da beni tutuyordu zaten.

Attığım ilk adımımda bir şey olmamıştı, olmasını da beklemiyordum aslında. Diğer adımlarımda da yaratığın dikkatini çekmeyecektim. Çünkü yeşillere konsantre olmuştu. Océ de peşimden geliyordu. Yavaş yavaş geldiğimiz yönden geriye doğru gittik. Amacımıza ulaşamadan ve iki Slytherin'liye bir şeyler öğreterek. Bulamazlardı tek başlarına, ya da tek umudum buydu...
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Jace Angel Night
Slytherin 5. sınıf & Bina Başkanı & Takım Kaptanı
Slytherin 5. sınıf & Bina Başkanı & Takım Kaptanı
Jace Angel Night


Erkek Rp Partneri : Freja
Kan durumu : Safkan.
Mesaj Sayısı : 416
Kayıt tarihi : 23/01/10
Yaş : 32
Lakap : JC.

Kovuktaki 'Nesne' Empty
MesajKonu: Geri: Kovuktaki 'Nesne'   Kovuktaki 'Nesne' I_icon_minitimeÇarş. Haz. 09, 2010 7:04 pm

Her şey çok hızlı gelişmişti, Ned ve Océ bir anda koca hayvanın dikkat ettiği alandan çıkmıştı. Bunu başta fark etmemiştim, sonrasında farkına vardığımda hayvan bana çok yakındı, pis kokan nefesini alabiliyordum. Yan gözle Daisy'e baktım ve onun da hayvanın tehlikeli gördüğü alanda durduğunu fark ettim. Korku hissetmiyordum, en azından kendim için değil. İkimizde kıpırdamadık ve yaratık bir kaç adım uzaklaştı. Bu fırsatı kullandım ve asamı çıkartıp yaratığa doğrulttum. Daisy'nin bana bakan gözlerini hissedebiliyordum. Hayvan hırladı, homurdandı ve tekrar bize yaklaşmaya başladı. Aklıma gelen ilk büyüyü yaptım.
"Sersemlet!" büyü yaratığa hızla çarptı ve bu sırada Daisy'i kolundan tutup koşmaya başladım. Yaptığım büyünün bu kadar büyük bir yaratığı uzun süre etkilemeyeceğini bildiğim için hızla koştum ve arkama bile bakmadım. Daisy benimle birlikte koşuyordu ve Yasak Ormandan çıkışı gördüğümüzde hızlandık. Yasak Ormandan çıktığımızda bile binaya girene kadar koşmayı bırakmadık. İnsanlar bize meraklı gözlerle bakıyordu ama onları önemsemeden yatakhanelerimize çıktık.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Kovuktaki 'Nesne'
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
Holdric Legend :: Hogwarts Cadılık ve Büyücülük Akademisi :: Arazi :: Yasak Orman-
Buraya geçin: