Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir.

Konu: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Ptsi Haz. 14, 2010 11:24 pm

Gün: Cuma
Saat: Gece yarısı
Yer: Ravenclaw kızlar yatakhanesi

Gece yarısı uyuyamayan Ravenclaw'lı kız uyumakta zorlanan öbür arkadaşlarını uyandırır. Derslerden çok bunalmışlardır. Her zaman çalışkan bir öğrenci olmak insanı bunaltır. Ertesi gün erken uyanma derdi olmadığı için biraz yaramazlığın bir zarar getirmeyeceğini düşünerek Doğruluk ve Cesaret oynarlar. Oyunun için alkolde dahildir. Ama sıradan bir oyun değildir bu cesaret için daha çok cesaret gerektiren işler yapacaklardır. Seslerinden rahatsız olan erkeklerle aralarında küçük bir atışma gerçekleşir.

Oyunu oynamak isteyen Ravenclaw'lı kızlar

~ Océane Clémente
~Florence Ingrid Querelle
~Candice Swane
~Freja Lynxie
~Ovnérta Quisqaun
~

Ortak salonda çıkan gürültüden ötürü uyanıp peşimize takılanlar(sonraki turda gelecek olanlar)

~Ned Narion
~ Lasthe Cooler

~ Rpg'nin devamı göl kenarında olacaktır.
~7 Satırdan kısa yazılan rpler uyarılmaksızın silinecektir.
Ben sizlerin 7 satırla yetinmeyeceğinize inanıyorum arkadaşlar, umarım güvenimi boşa çıkarmazınız. Freja.
~ 2 gün içinde yazmayan kişinin sırası bir ötekine kayacaktır.
~ Sıra, Rp'nin başlamasına göre oluşacaktır.
~ Rpler'i III. tekil ile yazıyoruz.

Sıralama:

# Océane Clémente
# Freja Lynxie
# Ovnérta Quisqaun
# Candice Mosché Swane

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Ptsi Haz. 14, 2010 11:25 pm

Dalgalı saçlarını Muggle usulü bir tarakla tarıyordu cadı. Aynasındaki yansımasına hayranlıkla bakıp kendine gülümsüyordu. Omzuna dökülen saçlarından bir tutamını alıp kokladı. Kışkırtıcı bir vanilya koksu hâkimdi. Tarağını yatağının üstüne bırakıp ince parmaklarıyla buklelerini kıvırıp daha belirginleştirdi. Yatağının ortasına iyice yerleşip bacaklarını uzattı ve bedenini esnetti. Her Cuma günü yaptığı gibi bu Cuma da tavuk gibi erken yatmak istemiyordu. Yaz tatilini daha çok özlediğini hissetti. Vücudunu hafifçe kaydırıp başını yastığına koydu. Boş ve anlamsız bir ifadeyle tavana baktı öylece. Bir yandan da parmaklarını birbirine sürtüyor, ayaklarını bir sağa bir sola doğru sallıyordu. Eğlence yoksunu olan bu yatakhaneden her geçen gün daha çok sıkıldığının farkına varıp uyumakta olan arkadaşlarını –elbette hepsi arkadaşı değildi. Océane arkadaşlarını özenle seçerdi.- süzdü. Ders çalışmaktan yorulmuş horul horul uyuyan Ravenclaw’lı kızlara bakıp yüzünü ekşitti. “Bir insan bu saatte nasıl uyuyabilir? Hele bir Cuma günü.” Sessizce mırıldandı. Kimsenin onu duymadığından emindi. Gözlerini hafifçe kapatıp açtığında aklına Lasthe geldi. Hufflepuff’lu o kızla gördüğünden bu yana onunla görüşmemişti. Ya da görüşmek istememişti. Hatta daha doğrusu bu sene adam akıllı zaman geçirememişlerdi bile. “Başka biri var.” Bu ihtimal davranışlarıyla doğru orantıdaydı. Sağ elini çenesinin altına koydu. Yüzünde düşünceli bir tavır oluştu. Böyle bir ihtimali düşünmek bile korkutucuydu onun için. Belki de Hufflepuff’lu o veletle çıkıyorlardı. Eğer böyleyse ondan gerçekten iğrenebilirdi. “Unut gitsin.” Onunla yaşadığının aşk olduğundan bile emin değildi henüz. Belki o ona âşıktı ama Lasthe değildi. Hareketlerine bakılırsa âşık olmama olasılığı daha yüksek görünüyordu. Bunları düşünüp kendini yıpratmayacaktı tabii. Beyninin bir köşesinden onu uzaklaştırdı.

Yattığı yerden yavaşça doğruldu. Uyumak istemiyordu bugün. Daha çok istediği şey eğlenmekti. Gerçi ne mümkün olurdu ya horul horul uyuyan kızları uyandırmak. Eğer bunu başarabilirse babasının bira dolabından yürüttüğü bir şişe kırmızı şarabı onlarla birlikte içecekti. Onu o dolaptan nasıl yürüttüğü zihninde canlanınca yüzünde belli belirsiz muzip bir gülümseme oluştu. Hazine gibi saklıyordu burada. Ama onu orada dursun diye getirmemişti buraya. Çıplak ayaklarına pembe tavşanlı terliklerini geçirip ayağa kalkıp, hemen yanındaki yatakta duran henüz uyumamış olan, fakat uyumak için debelenen cadıya seslendi. “Hey, Baksana”

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Salı Haz. 15, 2010 10:33 am

Uyku denen rahatlatıcı minik şey Freja'nın olduğu çevreye uğramamıştı belli ki. Ne iyice tüm hayatı allak bullak olan kızın mavi gözlerini bir an için kapatıp kurumuş dudakları gibi çatlayacağı endişesini gidermesine yardımcı olmuş; ne de yatakhanedeki diğerlerini koynuna almıştı. Uyuyor gibi görünen dikkatle bakıldığında hayal denizinde yüzen kızları sıkıntılı yüzleri seçilebiliyordu. Saçlarını başının arkasına atarak yatakta doğruldu, başını hafifçe öne eğerek: “Bu kadar düşünürsen uyuyamazsın tabii aptal.” Diye mırıldandı sessizce. Kendini pat diye yatağa tekrar bıraktı başını yastığa gömüp tüm saçmalıklarını gözlerinin önünde toparladı. Ardından gösterime başladı, beyaz bir ışık yandı ve dördüncü sınıfa döndü. Kendi binasından bir çocukla çıkmaya başladı, yakışıklı falan değil ama gizemliydi işte. Sadece o kadar. Zaten kendinden küçüktü, hafifçe paslanmaya yüz tutmuş egosuyla yüz yüze gelince onu kullanmaya başlamıştı. Fark ettirmeden ve fazla yaralamadan. Tekrar insanların gözünde aynı yere çıkınca, küçük biriyle çıkmak tüm havanı yer bitirir, ondan ayrılmayı düşünmüştü. Ardından tüm yaz kafasının içinde dolanan Derek’in öpücüğüyle onu bırakmıştı. Onun yüzünden en yakın arkadaşından olması ona karşı olan nefretini ateşlemiş en yakın arkadaşıyla çıkmaya başlamıştı.
Yakışıklı ve Derek’e göre daha nazik biriydi. İşleri zorlaştıran ise en yakın dostunun nefret ettiği kuzeni olmasıydı. Sorun yok. İntikam işte. Ve biraz da sevgi tabii, gün geçtikçe büyüyen ama hemen sönebilecek türden. Tabii tek zarar verdiği o lanet olası serseri olmayacaktı ama ayrıntılar, ayrıntılar… “Hey, Baksana” dedi Océ. Başından beri bunu bekliyordu. “Uyuyamıyorum. Eğlenelim biraz.” Şımarık bir kız çocuğu gibi uzatmıştı sözlerini. Gülümsedi arkadaşına bakarak. Sırtını dikleştirip kafasını boşalttı. Océ’nin ışıl ışıl parlayana gözlerinin yanında kulaklarından tilkilerinin kuyrukları sarkıyordu. Aklında bir şeyler var. Tekrar düşünmeye koyuldu Océ öğrenirse Jace'i neler olurdu kim bilir...

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Salı Haz. 15, 2010 12:53 pm

Uyumanın gerektirdiği zamanda yatağında sırt üstü uzanıyordu Ovn. Canı sıkılıyordu. Kimsenin onunla konuşmaması, hiçbir dostu olmaması onun canını epey sıkmıştı. Aslında onun için yalnız takılmak güzeldi ama bir yere kadar. Neredeyse 3 yıldır hiç sevdiği birisi ne olmuştu bu gidişle de olmayacaktı. Artık yalnızları oynamaya alışmıştı. Önemli değil gibiydi bu sorun onun için. Bunca zamandan sonra.

Düşünceli gözleri yatakhanede gezdirdi. Neredeyse tüm kızlar uyuyordu. Ne sıkıcı... İçinden geçirdiği bu sözlerin kanıtını yaşıyordu. Etraftan çıt çıkmıyor, herkes ya uyuyor ya da önünde duran kitapları mayışmış gözlerle okuyorlardı. Bir kaç yatak ötesinde bir ses duydu. Ravenclawlılar'dan Océ adında bir kız yanındaki yataktan uzanmış Freja'ya seslendi.

"Hey, baksana." dedi ilk önce Océ. Ardından bir kaç kelime daha ekledi Freja'nın bakışlarına. "Uyuyamıyorum. Eğlenelim biraz." Ovn belki içinden derin bir "ohh" çekmenin ardından eğer kalkıp birşeyler yaparlarsa onlara katılmak isteyeceğini söylemenin telaşesindeydi. Kızlarla eğlenebilirdi. Uzanmış olarak durduğu yatağında dirseklerinin üzerinde doğruldu. Gözlerini biri ayakta biri yatağında doğrulmuş olan iki kıza çevirdi. Ufak bir kıvılcımla o da hareketlenecekti.

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Salı Haz. 15, 2010 7:52 pm

Genç cadı uyuyamıyordu, aynı anda çok fazla şey düşünüyordu ama en çok yüzeye çıkan düşünce ona en çok acı verendi. Canından çok sevdiği arkadaşı Regie okul değiştirecekti ve Fransa’ya gidecekti. Bunun sebebini bilen tek bir kişi bile yoktu. Sevdiğim herkes teker teker benden kopuyor… Düşüncesinde haklı olmak kalbinde büyük bir acıya sebep oldu. Ama doğruydu bu. Regina okul değiştirdiğinde bebekliğinden beri tanıdığı ve her sırrını bilen birini kaybetmiş olacaktı. Zaten geçen yıl Paris’te âşık olduğu çocukta öldürülmüştü. Büyücü dünyası için büyük bir kayıp, benim için de… Çünkü gerçekten âşıktı Erik’e ve onun da kendisini deliler gibi sevdiğine yemin edebilirdi. Güzel gözlerinden bir damla yaş süzüldü ve elinin tersiyle bunu sildi. Ağlamaması gerekiyordu, söz vermişti. Gözlerini pencereye dikti ve ayı izledi, bugün her zamankinden daha büyük ve parlaktı ışıkları. Bu ışıklar pencereden odanın içine girerken büyülü ve mükemmel şekiller oluşturuyordu. Elini sarı saçlarının arasında gezdirdi ve gözlerini kapattı. Yatakhanede birilerinin olduğunu belli eden birkaç şey vardı; birincisi uyuyan kızların nefes alışları ve ikincisi, henüz uyuyamayanların yatakları içinde dönüp dururken çıkarttığı sesler. Bu seslere odaklanmaya çalıştı ama başarılı olamadı ve gözlerini açtı. Yanındaki yatakta yatan Freja’ya baktı ama yüzü genç kızın olduğu tarafa dönük değildi. Derin bir nefes aldı ve başını yastığına vurdu. Koskoca yatakhanede uyanık olan tek kız ben olamam! Ve işte bunu düşündükten sonra Océ’nin sesini duydu.
“Hey, Baksana” Kızın sesi aklına bir şeyler geldiğini gösterecek biçimde heyecanlıydı. Ve genç kız yattığı yerden Océ’nin gözlerindeki parıltıları rahatlıkla görebiliyordu. Dikkatle dinledi ve Freja’nın cevap vermesi uzun sürmedi.
“Uyuyamıyorum. Eğlenelim biraz.” İşte bu! Diye düşündü sarışın kız. Yatağından doğruldu ve ikisine meraklı gözlerle baktı. O da eğlenmek istiyordu çünkü uykusu kesinlikle yoktu. Terliğinin tekini hızla ayağına geçirdi ve mor desenli yorganını üstünden attı. Yerde duran yastığına elini uzattı ve yavaşça yatağının üzerine koydu. Her zaman dağınık uyurdu, hele de uyuyamadığı zamanlarda yatağını toplaması uzun sürerdi çünkü yastıkları yerlere dağılmış olurdu. Yastıksız kalmayı sevmediği içinde küçük yatakta birden fazla yastık olması şaşırtıcı değildi. Ayağı ile diğer teki ararken kaşlarını çattı. “Nerede bu lanet olası şey!” Mırıldanmıştı ama kızların onu duyduğuna emindi. Yatağın kenarından aşağıya sarktı ve elini yerde dolaştırdı. Terliğini bulduğunda terliği ayağına geçirmesi ve Freja’nın yatağına doğru hareket etmeye başlaması uzun sürmedi. Yapacağı şeyin Freja’yı büyük ihtimalle kızdıracağını önemsemeden kendini kızın yatağının üzerine attı kendini ve iki kıza samimi gülücükler yolladı. Freja onu kızgın bir ifadeyle bakmaya çalışıyordu ama sarışın onun bunu başaramayacağından emindi. Uyuyan kızlara göz attıktan sonra iki kıza döndü ve yüzüne muzip bir gülümseme yerleştirdi.
“Biri eğlence mi dedi? Kesinlikle eğlenmeliyiz!” Sesi alçaktı ama içindeki bir şeyler yapma isteği belli oluyordu.

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Perş. Haz. 17, 2010 4:47 pm

Baygın gözlerle döndü Freja ona doğru. Océane yüzünde şımarık bir ifadeyle karşılık verdi. Onun sesiyle dediklerini yatakhanedeki bir kaç kişi duymuş olmalıydı ki. Birilerinin kıpırdandığını hissetti. Yüzündeki muzip gülümseme iyice yayıldı. Ağızını tam açacaktı ki fazla samimi olmadığı sevgilisinin yanında sıkça karşılaştığı bir kızla göz göze geldi. Kız kendini Freja' nın yatağına attı. Belli ki oda eğlenmek istiyordu. Gözlerinde uykudan eser yoktu. Hemen çaprazlarıdaki yatakta bulunan Florence'ye takıldı gözü. Onu da uyandırabilirdi gecenin ilerleyen saatlerinde. Saçlarını hafifçe savurup buğday tenli, mavi gözlü ve kusursuz güzellikte olan kızla gözleri kesişti tekrardan. "Lasthe'nin ne halt yediğini bu kızdan öğrenebilirim." Bunun için kızla samimi olması gerekiyordu. Bir anlığına yüzünden sinsi bir tebessüm geçer gibi oldu kısa süre sonra yerini içten bir sevecenlik aldı. Uyuşuk adımlarla yatağının kenarındaki komidine yöneldi. Yavaşça kapağı açıp, bir hazine gibi sakladığı şarabı çıkarttı. Hızlıca kızların yanına gelip Swane'nin yanına oturdu. Suratını, geniş bir gülümseme kapladı. "Birazcık alkolün bir zararı olmaz umarım değil mi Candice?" Bacaklarının arasındaki yıllanmış şarabı gösterdi. Aklından hızlıca kızı sarhoş edip sakladığı şeyleri öğrenmek geçti ama bu geceyi çıkarlarını düşünüp bozmak istemedi.

Kendi yatağının bir gerisindeki yatakda küçük bir kıpırdanma gördü. Bu Quisqaun'un yatağıydı. Bu kız hakkında pek bir bilgiye sahip değildi. Gerçi o Ravenclaw kızlarının çoğuyla iyi anlaşamazdı. Buradaki tek arkadaşı Freja'ydı. Birde Florence vardı. Onu da çok severdi ama bu sıra fazla vakit geçirememişlerdi. İçini bir hüzün dalgası kapladı. Bugün oda onlara katılmalıydı.

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Salı Haz. 22, 2010 8:07 pm

Sarışın, kankasının sevgilisi olan Océ'nin elindeki şarabı gördüğünde yüzüne samimi bir gülümseme yerleştirdi. Şarap içmeyi her parisien gibi severdi genç kadın. Favorisi Bordeaux'ydu ama elde olanlarla yetinmek gerekecekti. Karşısında duran kız yatakhanede gözlerini gezdirirken genç cadı onu baştan aşağıya süzdü. Evet, Lasthe’nin neden onunla birlikte olduğunu anlayabiliyordu Océ güzel bir kızdı, birde meta olması onu çok özel kılıyordu. Ama yine de içinde Lasthe ve Océ ile ilgili kötü bir his vardı ve bunun sebebinin Lasthe olmamasını diliyordu içten içe. Lasthe ile yakınlardı ama o ilişkilerini herkese anlatmaya ayılıp bayılan biri değildi, Candice’e bile zar zor anlatmıştı ve kızın bunları birileriyle paylaşmak gibi bir fikri yoktu.
Yüzüne düşen sarı saçlarını mükemmel bir renge sahip, narin eliyle kulağının arkasına ittirdi. Erkeklerin neden kendisine hayran olduğunu anlamak basitti; kız fazlasıyla güzeldi ve bu güzelliğin arkasında yatan mesafeli kişiliği onu iyice ilgi çekici bir hale getiriyordu. Sarışın insanlarla fazla samimi olmayı sevmezdi, onun için bizimkiler ve diğerleri ile arada kalanlar diye üç grup vardı. Onun gözünde bizimkilerden biri olmak istiyorsanız çok çabalamanız gerekirdi ve bu gruba birilerinin girmesi fazlasıyla zor olurdu. Şu anda asla bu grubun içinden çıkamayacak iki kişi vardı; Regie ve Lasthe. Diğerleri ve sarışın arasında gözle görülmeyecek bir çizgi vardı. Bu çizgi sevdiklerini içerde tutarken sevmediklerini kızdan çok uzaklara iteklerdi. Arada kalanların olduğu grupsa biraz daha farklıydı ama kız bundan söz etmek istemiyordu.
Océ’nin masmavi gözlerinde bir düşüncenin parlaklığını gördü ama umursamadı. “Şarap hiçbir zaman problem yaratmaz; sarhoş olmayı düşünmüyorsan…” Sesi hafifçe alaycı ve bir o kadarda sevimliydi. İnsanlarla nasıl başa çıkacağını öğrenmek için böyle konuşurdu. Uyanık olan kızların üzerinde göz gezdirdi ve Fransa’da, Beauxbatons’da, kızların geleneksel partisini düşündü. “Fransa’da bizi uyku tutmadığı zaman erkekleri de aramıza davet edip cennette 7 dakika oynardık. Ki bu bizim için 10 dakikaya uzatılmıştı ve her şey serbestti.” Yüzünden imalı bir ifade geçti ve geldiği hızla kayboldu. Beauxbatons düşünülenin aksine karma bir okuldu. “Burada erkekleri yatakhanemize davet edersek büyük cezalar alırız…” Yüzünden üzgün bir gülümseme geçti. Erkeklerin yanlarında olmasını her şeyden çok isterdi, cennette 7 dakikayı Brandon’la oynamayı her şeyden çok isterdi… Bir süre duraksadı. Aklına kız kıza oynanabilecek bir oyun gelmiyordu. Bakışları yatakhanenin içinde gezindikçe oyun oynama isteği artıyordu. “Doğruluk ve cesaret!” diye haykırdı birden. Yarı uyanık olan kızların başları onlara çevrildiğinde kız sesini alçalttı. “Doğruluk ve cesaret oynayalım.” Sesindeki kurnaz tınıyı oldukça iyi gizlemişti.

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Çarş. Haz. 23, 2010 6:08 pm

“Doğruluk ve cesaret!” diye haykırdı Candice. Süper. Eğer bu oyunu oynarsalar ve eğer işin içinde alkol de varsa Ovn'da onlara katılmak istediğini dile getirecekti. Kız bu sefer etraftakilerin onları duymasını engellemek için biraz daha kısık sesle Océ ve Freja'ya birşeyler söyledi.

"Doğruluk ve cesaretlik oynayalım." Candice'nin aklı iyi çalışıyordu. Bu kızlar arasında en eğlenceli geçebilecek oyundu. Ovn eğer bu gece bu oyuna katılmazsa bütün haftanın sıkıntısında kendine lanetler okuyacaktı. Bunun için olduğu yerden kalktı ve kızlara doğru ilerledi. İlerlerken uyuyan şapşal kızların üzerinde gözlerini gezdirdi. Ne akılsızlardı. Tüm bir hafta bitmişti ve hiç mi canları sıkılmıyordu? Aloo. Bugün cumaydı. Ertesi günü okul bile yoktu. İnekler... diya tabirlendirdi bu kızları Ovn. Océ, Freja ve Candice'nin yanına geldiğinde hafifçe öksürdü.

"Eğer bir sakıncası yoksa bende sizinle oynayabilir miyim? Bilirsiniz, cuma günü ve çok sıkıcı." dedi sadece. Océ'nin bakışlarındaki pırıltıyı görebiliyordu. Océ onu tanımasa da Ovn onu tanıyordu ve kimbilir yine ne hainlikler geçiriyor içinden diye düşünmeden edemedi. Bir oyunu sadece üç kişi oynamayacaklarını düşünüyordu Ovn. Bunun için hiç düşünmeden belki de onu oyuna kabul edeceklerdi. Bunun için onların Ovn'a cevabını bekledi.

Konu: Geri: Ravenclaw'lılar da eğlenmelidir. Ptsi Haz. 28, 2010 10:33 am

Stresli bir günün ardından erkenden uyumak, uyumaya çalışmak oldukça zor görünüyordu Florence için. Erkenden uyumak ona göre değildi aslında. Hala tatilde olmayı ne kadar da istiyordu. İstediği saatte yatıyor, istediği saatte uyanıyordu. Özgür bir hayatı vardı. Annesi dışında kimse ona karışmıyordu. Fakat rüyası bitmiş ve Hogwarts'a geri gelmişti. Pek sıkıcı dersler ve atmosferi bozuk bir yatakhanede kalmak çok sıkıcıydı. Çıt çıkmıyordu. Etrafı sessizlik bürümüştü. Bazıları şu sessiz ortam için neleri vermezdi. Lakin, Florence huzurlu ortamları çekemiyordu. Homurdanarak yatakta bir sağa bir sola dönerek yüzünü yastığına gömdü. Muggle'ların uyumak için geliştirdiği basit ama etkili yöntemi denemeye başladı. Sayı saymak. Bir, iki, üç, dört... On bir, on iki.. Pes etmiş bir şekilde yatağının yanındaki komodine uzanıp saate baktı. Kendi saatini kaybetmişti zaten. Bu oldukça sinirlerini bozuyordu. Yatakta doğrulup etrafına baktı. Çoğu kız mışıl mışıl uyuyordu. Dikkat edince hepsi zeka küpü olan çocuklardı. Sütlerini için erken yatmaya alışmış alt sınıflar. Çok geçmeden bir tıkırtı duydu. Endişelenmesi gerekmiyordu hırsız olması mümkün değildi, elbette bir kız kalkmış ve bir şeyler yapıyordu. Ama ne? "Hey, Baksana" Océ'nin sesini duyduğuna sevinmişti. Demek ki o da uyuyamamıştı. Sonra Freja'nın sesini duydu. Eğlenceyle ilgili bir şeyler söylüyordu Océ'ye. Eğlence ha? Bu oldukça mantıklıydı. Ve bir ses daha. Candice denen kızda katılmıştı sohbete. Onu pek tanımıyordu aslında. Yataktan kalkıp saçını topuz yaptı ve diğer kızların yanına gitti. "Eğlence varsa, bende olmalıyım değil mi?" Gülümseyerek kızlara yakın bir yatağın ucuna oturdu. Océ, gülümseyerek bacaklarının arasından bir şişe çıkardı. Şarap ha? Alkol artı eğlence oldukça keyifli olacağa benziyordu. Candice Fransa'da oynadıkları oyundan bahsetti. Bildiği bir oyundu ama çok saçma geliyordu Florence'e. Birden yerinde zıpladı cadı. “Doğruluk ve cesaret!” Diğerlerinin uyanamamasını göze alarak sesini kısarak konuşmaya başladı. “Doğruluk ve cesaret oynayalım.” Gülümseyerek etrafına baktı cadı. Florence ellerini ovuşturdu. "İşte bu harika olur kızlar." Sanki dünden meraklıymış gibi tek tek arkadaşlarına bakıp gülümsedi.

Out: Gecikme için gomen nasai..! Pdf.. Gecikmeyi hiiç sevmem. =)