Büyük Çığlık

Canı her zamanki gibi sıkkındı. Ama tuhaf olan bir şey vardı. Bu sefer ki yalnızlık ya da aşk yüzünden değildi. Kendini tatmin edecek heyecanlar bulamamasındandı. Göl kenarında oturuyordu. Kendi yansımasına bakındı. Kahverengi gözlerinden heyecan ve çılgınlık sıçrıyordu. Hafifçe gülümsedi. Hafif esen rüzgar dümdüz kahverengi saçlarının uçuşmasına neden oluyordu. Bu gün canı bir çılgınlık yapmak istiyordu ve bunu kesinlikle yapacaktı. Yasak ormana gidecekti. Bu tam bir delilikti ama bu kesinlikle onu tatmin edecekti. Eliyle yerden destek aldıktan sonra oturduğu çimliğin üzerinden kalktı ve yasak ormana doğru yürümeye başladı. İçinde tarif edilemez bir duygu hissediyordu. Karın ağrısı değildi mide bulantısı da değildi. Hani olur ya salıncakta sallanırken yüksek bir yerden sallanırken kendinizi boşlukta gibi hissedersiniz. Karnınıza bir şeyler olur. Bambaşka bir duyguya kapılırsınız. İşte aynen öyle hissediyordu. Ama bu duygu tatmin olmasına daha çok yardımcı oluyordu. Hafifçe gülümsedi yürümeye devam ederken. Neler olacağını merak ediyordu. Gölü arkasında bırakmıştı. Yasak ormanın girişine yetişmişti. Devasa ağaçlara baktı ve derin bir nefes aldı. Adımları daha ağır işliyordu artık. Ormana ayak basalı bir kaç adım olmuştu ki bir çığlık duydu. Bu çığlığı kesinlikle bir kız atmıştı çünkü ses çok inceydi.
"Aaaa" Renesmee ürkmüştü. Çığlık atan kim olabilirdi ki? Etrafında bir tur döndü. Daha karanlık çökmemişti. Bu çığlık onu fena heyecanlandırmıştı ama vazgeçmeyecekti. Ses sol taraftan gelmişti. Adımlarını sıklaştırarak o tarafa doğru yürümeye başladı. Ama artık yüzünde gülümseme yoktu...

Korkuları gerçekleşmesini istemiyordu Juli. Son birkaç gündür gördükleri onun bütün gününü ürpererek geçirmesini sağlıyordu. Şimdi korkularının peşinden gitme zamanıydı.

Göl kenarında oturduğu yerden parmaklarını suya hafifçe değdirip, kaldırıyordu. Su, Juli'nin bu haraketine havadan kendisine doğru inen damlaların olduğu yerde, dalgalar oluşturarak karşılık veriyordu. Ayağı doğru kalktı. Ne yaptığını o da kavrayamıyordu. Beyni ve vücudu istem dışı çalışıyordu. Ayakları, onun vücudunu ormana doğru ilerlettiriyordu. Orman. Yasak orman! Kendine engel olamadığı gibi adımları da hızlanmıştı şimdi.

Kendi korkularının peşinden gitmeyi seviyordu. Bu onun azmini arttırıyordu ama yaptığı şey tam bir saçmalıktı. Bunun farkında olmasına rağmen yaptılarına devam ediyordu. Yasak ormanın içine doğru giden yolu iyice geçti ve sola döndü. İlerledi, ilerledi, ilerledi... Tam arkasına dönüp bakacaktı ki sağ tarafından bir gölge geçti. Bu gölge bir ruh emiciye ait gibi duruyordu. Pelerinli birşeydi... Aniden çığlığı bastı Juli.

"Aaaa!" Korkusunun üzerine gelmesiyle geri geri gitti. Bedeni, havanın soğukluğuyla birleşen ağaca yaslandığında soğuktan titredi. Titreyişinin nedeni aynı zamanda gördüğüydü de. Geldiği yönden birinin koşarak ilerlemesi üzerinde parçalanan dal sesleri başını o yöne çevirmesine sebep oldu.

"Kim var orada?" diye bağırdı Juli.

"Tamam,tamam yakaladını beni." Juli bunun üzerinde derin bir "ohh" çekmesi gerekirken hâlâ ağaca sırtını yaslamış duruyordu. Heyecan ve korkuyla sanki kalbi göğüs kafesinden dışarıya fırlayacak gibi atıyordu. Juli derin nefeslerin ardından Daisy'ye döndü. Birşey diyecek gibi oldu fakat arkasında Hufflepuf'lı Nessie'yi görünce bir an sustu. O kızın yanında olanları Daisy'ye açamazdı. Bunun için baka bir olay nedeniyle çığlık attığını söyleyecekti onlara. Çünkü Juli'nin çığlıklarını Nessie'de duymuştu.

"Bir an, yanımda biri varmış gibi hissettim ama tektim." diye kısa bir açıklamada bulundu Juli. Kızlara dikti gözlerini. İkisi de inanmamış gibiydi. Yaslandığı ağaçtan ayrıldı ve olduğu yerde omuzlarını dikleştirdi. "Bilirsiniz bu saatte birden burada birini görünce yaygarayı bastım işte." diyerek kısa bir gülücük attı Daisy ve Nessie'ye. Onlar da Juli'nin bu tavrını anlamamışlardı. Gerçekten ne yaptığı belirsiz biriydi Juli. Bir an kahkahalarla gülerken, aynı anda ağlardı o. Yaşadıklarındandı belki. Bu yüzden kimseyi suçlayamazdı ama. Tek suçlu kendisiydi çünkü. Hiçbir zaman yaptığı şeyin sonunu düşünmüyordu. Bu da onu kötü bir şekilde etkiliyordu.

Rp yi siler misiniz