Yoldan Çıkarma Operasyonu

Yoğun geçen bir günün ardından karanlıkta yapılan dedikodular eğlenceli olurdu. Konu sürekli değişse de içerik hep aynıydı. Profesörlerin giyim tarzıyla dalga geçmek insana ayrı bir keyif verse de en heyecan verici ve yüz kızartıcı konu erkeklerdi. Yakışıklı ve karizmatik bir çocuktan, çok sümsük ve utangaç bir çocuğa kadar her ayrıntısı kızların yatakhanesindeki esrarengiz karanlıkta saklıydı. Arada sırada yapılan bu konuşmalarda konu bulmakta zorluk çektikleri söylenemezdi. Hogwarts’a girip çıkan her erkek birey en ince ayrıntısına kadar keyifle izleniliyordu, gece olunca soluksuz anlatabilmek için…
Bu gece kızlar erkenden uykuya dalmışlardı, rüyalarında beyaz Volvolu prenslerini görebilmek için… Aslında yakışıklı prens görmeleri için gözlerini sımsıkıca yumup uyumaya çalışmalarına gerek yoktu, belki beyaz atı olmayabilirdi ama Slytherin binasındaki Öpücükler Prensi de fena değildi. Yakışıklıydı ama bir o kadar da çapkın birine benziyordu. Güvenilmez… Ama maceraperest! Belki de buradaki bütün kızları becermişti. Olamaz mıydı? Yavaşça topuğunda döndü ve düşündü, erkekler..? Güvenilmez varlıklar, derdi annesi. Gerçi babasını evden kaçıran o değil miydi? O zaman güvenilmez varlıklar kadınlardı..? Şeytani cazibeleriyle erkekleri büyülüyorlardı ve onları kullanıyorlardı. Aynı Bella gibi? O da bu gece bir erkeği kullanmayacak mıydı? Gerçi sadece bu geceye mahsus değildi gizli buluşması. Çoğu gece gözden kayboluyordu. Bu gece ise Cathy’den yardım istemişti kolayca sıvışabilmek için. Cathy ise o kaçarken uyanık kalabileceğini zannetmiyordu, ama uyanıkken ona yardım etmezse bu adilik olurdu. Ama kafasında hala cevaplarını bilmediği sorular dönüyordu. Bella gecenin bu saatinde ne için, kiminle, nerede buluşacaktı? Ne için buluşacağını biliyordu, beş yaşındaki ahmak çocuk değildi. Asıl merak ettiği şey zinayı kiminle yapacağıydı. Hogwarts’ta yağmur damlaları altında kaçamak yapacak kadar romantik biri vardı da Cathy’nin mi haberi yoktu? İmalı bir şekilde Bella’nın yüzüne bakarak, “Sen Perşembe günü de kaybolmuştun. Sahi neredeydin?” diye sordu. Vereceği cevabı merak etmiyordu, nasıl olsa yalan söyleyecekti. Şaşkın şaşkın bakan gözleri arıyordu yüzünde.

Bella tum gun boyunca sadece bir derse girmis ve aval aval gezinmisti.Bu gece icin binlerce plan yapmis , kendini
gun icinde yormamaya calismisti.Sicak ve uzun bir dus aldiktan sonra saclarini guzelce taramis.Saatlerce odasinda
durmus ve bu aksam nasil kacacagini dusunmustu.Butun profesorlerin gozu ustundeydi.4 yil sonunda artik profesorler
yavas yavas onu tanimislardi.Bella zaten okuldan nefret ediyordu , bu tip durumlar onun okuldan daha cok nefret
etmesine neden oluyordu.Tum gun boyunda dusundukten sonra en sonunda karar verdi.Aksam tum gry'li kizlar gene
saf saf dedikodu yaptiklarini sanalarken , Bella onlari dinlemeyi denemis fakat iyice sIkilmisti.Yatma saatlerine az
kalmisken Bella tuvalette Cathy'yi yakalamis ve ondan ustu kapali bir sekilde yardim istemisti.Birkac tatli
soz ve bu yardiminin karsiliksiz kalmayacagini soylemek ise yaramisti.
Herkes uyuduktan sonra Cathy fisiltiyla ona bir soru sordu.Bella son kez parfumunden
sIkarken bir sure Cathy'ye bakti.Ne diyecegini dusundu.Ardindan gulumsedi.
"Gecenin korunde disarida tek basima gezmek kisisel fantazim tatlim.." dedi dalga gecerek.
Ardindan bir eline asasini alip diger eliyle Cathy'nin kolunu tuttu.Hic bir sey demeden onu kolundan cekti.Konusmaya
yururkende devam edebilirlerdi.

Gülümseyerek, "Gecenin köründe dışarıda tek başıma gezmek kişisel fantezim tatlım…" dedi. Dalga geçmesi bir yana gözlerinin içinde görülebilen ‘şeytan’ kımıldamaya başlamıştı. Anlaşılan profesörlerle olan ilişkileri bu ‘şeytan’ yüzünden fazla iyi değildi. ‘Şeytan’ her şeyine karışıyordu. Şeytankız kolunun altına asasını sıkıştırdı ve diğer kolunu da Cathy’nin koluna geçirerek onu çekelemeye başladı. Belki yarım saat sonra ondan kurtulmak için itmek zorunda kalacaktı ama kaçmak için yardıma ihtiyacı vardı. Bella onu sürüklerken Cathy’nin ayağı kaydı. Düşerken Bela onu tuttu düşmesini engellemek için. Cathy’nin hayallerindeki düşme sahnesi bu değildi. Hoşlandığı yakışıklı çocuk onu düşerken kollarından tutacak ve ona sarılacaktı. Birbirlerine güzel sözler söyleyip aşk-ı ilan edeceklerdi. Şapşal bir hayaldi. Bella ise bu şapşal bir hayal bile olsa bu hayalde bulunmaması gereken kişi olarak homurdandı. Cathy’i ayağa kaldırdı ve hızla ilerlemeye başladılar. Toparlanan Cathy, “Kim?” diye sordu. Soruyu anlamamış gibi görünen Bella’ya “Kiminle buluşmak için kaçmaya göze aldığını merak ediyorum.” dedi. Masum bir soru gibi görünüyordu. Her şey açıkça belirtilmiş… Bu kız Cathy’i fazla mı hafife alıyordu, yoksa?

out.kısa oldu ama telafi edeceğim

Hizli bir sekilde ilerlerken.Cathy'nin ayagi takildi.Bella boyle seylere kucuklukten alisikti , kizi hemen tuttu.Ardindan biraz
ezerek ona bakti ama sesini cikarmadi.Cathy'nin tesekkur etmek yerine Bella'ya garip garip bakmasi Bella'nin sinirini bozmustu.Cathy'nin topallamasi onlari yavaslariyordu.Bella daha da sinirlenmeye baslamisti.Iyi ki kizdan yardim istedim gibi cumleleri icinden gecirerek daha da hizli yuruyor ve Cathy'i cekistiriyordu.Bu sirada Cathy “Kim?”
diye sordu. Bella duymamis gibi yapip onu cekistirerek yurumeye devam etti.Bu kiz cok fazla konusuyordu.Bella hangi yoldan gitmenin daha guvenli ve kisa olacagini dusunurken kiz yeniden konusmaya basladi “Kiminle buluşmak için kaçmaya göze aldığını merak ediyorum.” dedi.Bella onu kenara itti ve koseye yaslandi.Mavimsi yesil gozlerini kisip
sanki bir kediyi azarlar gibi Cathy'ye bakti.Fisiltiyla
"Dedim ya tek basima dolasacagim.."
dedi , ilk once hisimla ardindan sakinleserek.
"Bak ne diyecegim bence sana birini bulalim biliyorum senin gibiler icin birini bulmak biraz zor.Ama inan bana
bu okul senin gibilerle dolu hayatim.Ayrica guzel bir kizsin kimse yok mu gercekten ? Biraz daha kendine baksan ve su
'Aydinlik kiz cici kiz' tavirlarini birakirsan bence herkesi deliye cevirebilirsin ! "dedi.Bella bunlari gayet ciddi soylemisti.Dalga gectigi zamanlar dalga gectigi belli olurdu.

Bella tuttuğu kolu bırakıp kızı kenara itti. Köşeye yaslanarak inandırıcı olmayan savunmasını tekrarladı, "Dedim ya tek başıma dolaşacağım…". Bella’nın gecenin karanlığında tek başına dolaşabilmek için kaçtığına inanmıyordu. Ardından,"Bak ne diyeceğim bence sana birini bulalım biliyorum senin gibiler için birini bulmak biraz zor. Ama inan bana bu okul senin gibilerle dolu hayatım. Ayrıca güzel bir kızsın kimse yok mu gerçekten? Biraz daha kendine baksan ve şu 'Aydınlık kız cici kız' tavırlarını bırakırsan bence herkesi deliye çevirebilirsin! " dedi. Kız haddini aşmıştı. Cathy’nin kolayca sinirlenebileceği lafları söylemek için fazla çaba harcamasına gerek yoktu, Cathy onun yaptığı her şeye sinirleniyordu zaten. Başından beri yaptıkları hataydı. O sadece yardım etmek istemişti. Kimsenin ona akıl vermesi için peşinde pervane olmaya niyeti yoktu, zaten kimseden akıl almaya ihtiyacı yoktu! Bella onun aydınlığı seçmesinin nedenini anlayamazdı. Babasından mahrum kalmış bir kızın annesine düşman olmasını aklına bile getiremezdi. Onun yaşadıklarını, onun düşüncelerini, onun duygularından haberdar değildi. “Erkek ayarlamak mı? Sen beni kendinle karıştırdın galiba!” diyerek duygu tünelinden çıktı. Hızlı bir çıkışla garip bir laf sokma çabasındaydı. “Ve eğer bana böyle davranmaya devam edeceksen tek başına, dolaşmak(!) için ilerlemeye devam edebilirsin. Ha, bir de şu ayrıntı var, o çocukla buluşmak için buradan tek başına ayrılamazsın, malum idareden biri seni görür, ceza verir falan… Zor iş! Kolaysa bir daha bana böyle köpek muamelesi yap! Ben işimi iyi bilirim. ” dedi. “Ben diğer aydınlık cici kızlara benzemem! Gerektiği zaman rol yapmakta fayda vardır, güzelim.” diyerek devam etti. “Hadi, gitmiyor muyuz?” hiçbir şey olmamış gibi sordu. Konuşulanların aralarında kalacağından emindi. Tam Bella ağzını açıp bir şey söyleyecekken, “Ayrıca kim olduğunu biliyorum.” Dedi Cathy ve göz kırptı. Söylediği ilk şeyler gerçeğin bir parçasıydı, diğerlerinde ise blöf yapıyordu. En son insanlara ne zaman doğru bir şey söylediğini düşününce içi sızladı, annesine düşman olduktan sonra nerdeyse her gün farklı bir yalanla farklı bir maske takıyordu. Bella’nın yüzüne baktı. Onda maske yoktu, gerçekti.

Cathy'nin yuzunde once karmakarisik bir ifade ardindan kizgin bir kiz ifadesi belirmisti.Bella onu bu kadar sinirlendirecegini dusunmemisti.Evet ilk basta sinir etmek icin yapmisti ama sonralarinda ilk defa birine cidden yardim etmeyi dusunmustu.Ama kizin tepkisi onu biraz sasirtmisti.Bella sasirdigini pek belli etmemeye calisti.Fakat kizin agzini acmasiyla Bella daha da sasirtmisti.“Erkek ayarlamak mı? Sen beni kendinle karıştırdın galiba!” dedi ve ardindan devam etti.“Ve eğer bana böyle davranmaya devam edeceksen tek başına, dolaşmak(!) için ilerlemeye devam edebilirsin. Ha, bir de şu ayrıntı var, o çocukla buluşmak için buradan tek başına ayrılamazsın, malum idareden biri seni görür, ceza verir falan… Zor iş! Kolaysa bir daha bana böyle köpek muamelesi yap! Ben işimi iyi bilirim. ” dedi. “Ben diğer aydınlık cici kızlara benzemem! Gerektiği zaman rol yapmakta fayda vardır, güzelim.” dedi. Bella kizin diyeceklerinin bittigini sanarken kiz yeniden agzini acti.Bella gulmek ve gulmemek arasinda gelip gitmisti ama neyse ki kiz olayi uzatmadan sadece bir soru sormustu.“Hadi, gitmiyor muyuz?” Bella eger kiz sinirlenmis olmasa dedikleri uzerine 'Evet bebegim beni iyi tanimassin' der ve her zaman ki simarik havasina devame derdi ama bu sefer ne diyecegini dusunuyordu.Bu kizi cozmustu fakat gene de birkac ikilem yasiyordu.Bella tam agzini aciyordu ki Cathy gene konusmaya basladi.“Ayrıca kim olduğunu biliyorum.” deyip gozunu kirpti.
Bella olanlarin aksine ince gibi bembeyaz ve gereginden uzun vampiri andiran kopek disleriyle gulumsedi.Yeniden yavas yavas ve dikkatli bir sekilde yurumeye basladi.Bu sefer birseyler geveleme sirasi ondaydi.Kizin donuk ve dusunceli yuzune dondu.Yurumeye devam ederken "Acikcasi beni iyi tanimissin ha ne dersin ? " dedi ve kizin yuzundeki ifadenin degismesini izledikten hemen sonra devam etti. " Bak acik olalim sana bayilmiyorum , aslinda hayatimda hic bir zaman bir kiza bayilmadim.Benlik degil.Hem de aydinlik bir kiza bayilmak..Ama dediklerimde ciddiydim yani evet belki cok cok az dalga payi vardi..."deyip bas parmagini ve isaret parmagini birlestirip 'azicik' anlaminda bir isaret yapip devam etti."Ama sadece bilmiyorum belki de kendimi bir dakika olsun sana yakin gordum ve yardim etmek istedim.Her gece kizlar yatakhanesinde bu aptal kizlari izlerken egleniyorum ama bazen cidden fazla bayik oluyor.Sende onlar gibi olmayan birsey var.Nasil desem...sanki benden bir parca."dedi.Lafi cok uzatmisti ama ne yapabilirdi ? Gercekten gry'lilerin arasinda kendini uzaylilarin arasinda gibi hissediyordu.Ilk defa birini kendine yakin gormustu ve bunun dogrulugundan azicik bile olsa emin degildi.Yurumeye devam ederken dediklerini dusundu.Bu yol bu kadar uzun muydu yoksa onlar mi cok yavas yuruyordu ?

“Ayrıca kim olduğunu biliyorum.” deyip gözünü kırptı. Bella hiçbir şey olmamış gibi dişlerini göstererek gülümsedi. Anlama konusunda biraz sorun yaşıyor, diye içinden geçiremeden edemedi Cathy. Bir anda onu sözleriyle ve davranışıyla coşturmuştu, sonra sessizlik… Hiçbir şey yokmuş gibi davranması biraz sinir bozucu olsa da işine geliyordu. Sorun çıkarmak istemiyordu, şimdilik. Cathy, gözünü yukarıdaki tavandan Bella’nın adımlarına çevirdi. Konuşma sırası ondaydı. Sanki bir yere gitmeleri gerekmiyormuş gibi sahneyi uzattıkça uzatıyorlardı. Bazı filmlerde zaman kavramı yoktur, bir konuyu uzatmamak için çabaları da yoktur. Bella gideceği kişiye ve yere yetişebilmek için hızlı konuşsa iyi olurdu, laf dalaşı yapmak zaman kaybettirirdi ona. "Açıkçası beni iyi tanımışsın ha ne dersin? " dedi ve Cathy’nin yüzüne biraz daha baktıktan sonra devam etti; " Bak acık olalım sana bayılmıyorum, aslında hayatımda hiç bir zaman bir kıza bayılmadım. Benlik değil. Hem de aydınlık bir kıza bayılmak... Ama dediklerimde ciddiydim yani evet belki çok çok az dalga payı vardı..." konuşmasını keserek parmaklarıyla ‘azıcık’ anlamını katarak bıraktığı yerden konuşmasını sürdürdü. ."Ama sadece bilmiyorum belki de kendimi bir dakika olsun sana yakin gördüm ve yardım etmek istedim. Her gece kızlar yatakhanesinde bu aptal kızları izlerken eğleniyorum ama bazen cidden fazla bayık oluyor. Sende onlar gibi olmayan bir şey var. Nasıl desem... Sanki benden bir parça." Dedi. Cathy kısık bir kahkaha attı. Derinden gelen bir kahkaha… Ne diyebileceğini kestiremiyordu, gülerek konuyu dağıtmak iyi olurdu belki. Daha önce hiç, bir insanla ‘yakından’ konuşmamıştı.

Biraz daha ilerlediler koridorda. Dikkatli adımlarla, seyrek düşmelerle…