Serbest meslek alımı

Ad/Soyad: Elissa Audrey Bellard

Varsa ek karakterleriniz ve meslekleri(öğrenciyse
binaları): Camille Bellaire - Ravenclaw

Ne kadar süre online
olabilirsiniz: Baya bir süre. 4+

İstediğiniz Rütbe: Fotoğrafçı


Karakter Kurgunuz: Elissa küçüklüğünden beri vampirlere ilgi duyan bir kızdır. 14 yaşının doğumgününde anne ve babasının kavgasına dayanamayıp evden kaçtığından beri vampirleri araştırmaya koyulmuştur. Zaten ne olduysa bu yüzden olmuştur. Bir vampir onu bu merakına yenik düştüğü için kendi türüne çevirmiştir. Araştırmalarından biri sırasında.

Örnek Rp:
"Yoksa senin de mi bedenin buz gibi?" dedi titreyen bir ses tonuyla yaşlı kadın. Buruşuk sağ eliyle, Elissa'nın yanağını okşadı. Kadının gözleri dolmuştu, basit değildi ki. 14 yaşında evden kaçan kızının, olmadığını düşündüğü bir ırk, bir vampir olarak dönmesi yaşlı kadını dondurmuştu adeta. Eski bir evin kapısının eşiğinde duruyorlardı. Yaşlı kadının üzerinde kat kat şal, yelek vardı, büyük ihtimalle üşümemeye çalışıyordu. Mart'ın ahmağa çeviren soğuklarını saldığı günlerden biriydi. Elissa ise bu soğuktan etkilenmeyecek kadar soğuktu zaten. Her zaman giydiği siyah, keçe uzun pardösüsü üzerinde, iki eli iki cebinde annesine bakıyordu. Bakışlarında bir duygu yoktu, her zamanki soğukkanlılığıyla inceliyordu uzun zaman önce bıraktığı annesini. Belki Elissa sonsuza kadar yaşayacaktı fakat annesi kısa bir süre sonra hayatı bırakacaktı. Bu yüzden her ne kadar nefret etse de annesini görmeye gitmişti, son bir kez.

Evin içerisinde dumanı tüten şöminenin yaydığı sıcaklıkla uykuya dalmış eski köpeğini görebiliyordu Elissa. Annesinin onu incelemesine izin veriyordu, tek bir kelime etmeden. Annesi ise kendi kendine bir şeyler söylüyordu, her zamanki gibi. "Neler olmuş böyle sana. Sen de, onlardan biri olmuşsun." Hafif duraksadı. Gözlerindeki dehşetle kızına bakıyordu. Sanki başka bir yaratıkmış gibi, öyleydi zaten. Tek aynı olan görünüşüydü. Bembeyaz teni ve bal rengi canlı gözleri hariç. "Vampir demek. Elissa eve dön hemen lütfen." Elissa iç geçirdi, olan biten her şeyi açıkça anlatmaya hazırdı. "Isabel, iyi dinle. Vampirler sonsuza kadar yaşarlar. Kan emerler, soğukturlar. Bu kadarını anlamışsındır. Umarım bunu kimseye söylemezsin, neyse zaten yakın zamanda öleceksin." Son cümleden sonra Isabel denen yaşlı kadının gözleri açıldı fakat Elissa ona tek kelime dahi ettirmeden devam etti. "Sen öldüğünde ben yaşıyor olacağım. Babama yetişemedim, umrumda da değil. Sen de değilsin ama annemsin. Sen benim değerimi bilmemiş olsan da ben seninkisini biliyorum. Sen ölmeden önce son bir kez görmek istedim. Ben hayatımı yine yaşayacağım ve sizin yanınızda olacak yaşantımdan çok daha değerli olacak. Fotoğrafçı olacağım işte. Her zaman olmak istediğim şeyi olacağım. Senin bana asla almayacağın o makineyi alacağım. Sergi açacağım. Anlayacağın Isabel, senin hiç olmadığın kadar mutlu olacağım. Belki bunu bilmek seni de mutlu eder. Şimdi örgü örmeye devam edebilirsin, iyi geceler." dedi ve bir adım geri çekildi. Annesinin kırışmış yüzüne bir bakış daha attı. Bakışındaki her küçük parçadan nefret okunuyordu. Ardından sırtını dönüp karanlık ve rüzgar uğultusuyla süslenmiş sokakta yürümeye başladı.

Isabel göz kırptığında kızı çoktan karanlıkta kaybolmuştu.

rütbeniz verildi