ŞİFACI ÇAYLAK Demetria
Soğuk bir kış sabahıydı.Karlar 1 metreyi bulmuş ve camlar buzla kaplanmıştı.Aslında bu vampirler için iyi bir şeydi.Havanın koyu gri olması onların işine geliyordu.Sony o gün hiç uyuyamamıştı.Hükümet vampirlere sokağa çıkma izni verdiğinden beri çok iyi uyuduğu da söylenemezdi zaten.Yavaşça kapı açıldı ve içeri annesi girdi.
“Dem kalk tatlım okula gec kalacaksın buun okulun son günü parti zamanı”dedi kollarını havaya kaldırarak.Dem bunu tamamen unutmuştu çünkü en yakın arkadaşı bir vampir tarafından öldüreli 2 yıl olmuştu ve bugun Ells’in ölüm yıl dönümüydu.Dem hiç kıpırdamadan gözlerini tavana dikti.Paronayak gibi bişey olmuştu.Vampirlerden hem korkuyor hemde tiksiniyordu onların hepsini öldürmek istiyordu.Annesi hala ayğa kalkmadığını görünce yanına oturdu ve yorgan kaldırdı
“Bununla yaşamalısın tatlım arkadasın için üzgünüm fakat 2 yıl gecti”dedi kadının bütün neşesi kaybolmuştu.Dem annesinin kendisini rahat bırakmasını istiyordu.Ama annesinin gidecek gibi hali yoktu.
“Aslında sana bişey sölemeliyim Dem”dedi annesi Dem onun neşeli davranışının altından bişey çıkacağını biliyordu zaten yavaşça doğruldu ve yatağa annesinin tam karşısına yerleşti
“Şeyy.. canım yani “diye kekeliyordu annesi.Dem bu huyundan nefret ediyordu kadının.Sonra annesi derin nefes aldı ve konuşmaya başladı
“Biliyorsun tatlım Tulsada ve birçok yerde Gece evileri var..yani..”dedi annesi.Dem annesine dik dik bakıyordu.Annesii buna rağmen devam etti.
“Buraya yani California’dada 1 tane açılmış sabah haberlerde gösterdiler şato gibi bişey”dedi annesi çekinerek.Dem 16 yaşında bir kızdı.Sarışın ve gökkuşağı renkli gözleriyle tanınırdı.Çok çekici ve güzeldi.Bu haber ona balyozla vurmuşlar gibi bir etki yaptı.
“Ne..”diyebildi.İçindeki öfke dahada kabarmıştı.Vampirlerden nefret ediyordu.Annesi onu yatıştırmaya çalıştı
“Şey.. tatlım ama bu bir okul..yani buradaki öğrenciler Ells’i öldürenler gibi değil alınlarında bş hilal dövmeleri var sadece öğrenciler”dedi.Aslında kadın buna inanıyormus gibi görünmüyordu ama Dem’i teselli etmenin en iyi yanı buydu.Sony kalktı ve
“Her neyse”diyerek giyinmeye gitti.Giyindi dolaşmış saçlarını taradı bugün güne hiçte iyi başlamamıştı.
Çantasını taktı ve araba anahtarlarını alıp dışarı çıktı.Hava koyu gri değil resmen laciverte dönmüştü.Güneş tutulması varmış izlenimi yaratıyordu.Eldivenlerini gecirmeden önce arabasındaki karları temizledi sonra kendisini arabasına atıp ısıtıcıyı çalıştırdı.Yolda giderken Gece Evini düşünmeyi bıraktı daha da sinirlerinin bozulmasına izin veremezdi.Ells’i ziyaret etmek istedi.Buu o anda aklına gelmişti.Saatine baktı 1 ders kaçırabilirdi.Arabasına bir U dönüşü yaptırıp mezarlığa doğru yol aldı.
Mezarlık da tam mezarlıktı.Cesur görünmeye çalışsa da çok korkuyordu.Ells’in mezarını buldu ve başucuna çömeldi.Gözlerinden yaşlar akmaya başladı.Onu çok özlüyordu.Aynı gün aynı yerde doğmuşlar ve anneleri de doğum hastanesinde tanışmışlardı.Şimdi ise Ells ölmüş Dem hayattaydı hemde bir vampir yüzünden.
“Hepsinden nefret ediyorum.Gerçekten hepsinden”dedi hıçkırıklar arasında.Sony tanrıya ya da onun gibi şeylere inanmazdı.
“Bütün vampirler aynı değildir yavrum özellikle benim çocuklarım”dedi biri .Dem hızla kafasını kaldırdı.Peri gibi bişey önünde duruyordu çok güzel bir kadındı.Taş bebekler gibiydi.Alnında içi dolu hilal dövmesi ve ona uygun yanaklarına kadar inen şekilli dövmeleri vardı.Dem çok şaşırmıştı.Bunu hiç beklemiyordu.
“Sen kimsin?”dedi.Hayatı boyunca hiç kibar olmamıştı zaten.Ve bu vampir kadına da böyle olmayacağı kesindi.
“Beni yunan mitoloji dersinde gördüğünü sanıyorum kzım”dedi kadın şevkatle.Dem alaylı bi şekilde gülümsedi
“Mitolojiyle falan işim olmaz benim.Ben sadece şarkımı söylerim o kadar şimdi ne istiyorsan söyle vampirlerle işim olmaz benim”dedi son kelimeleri tükürür gibi söylemişti.
“Gözlerin ne kadar güzel.Tıpkı gökkuşağı gibi”dedi Nyx.Uzanıp onun yüzüne dokunmak istedi.Dem hızla geri çekildi.
“Gözlerimin güzel olduğunu çok iyi biliyorum beni rahat bırakırsanız çok sevineceğim.Arkadaşımla hasret gideriyorum şurada gidin başka bi yerde ötün”diye bağırdı Sony.Nereden çıkmıştı bu kadın da böyle?
“Sence sen özel bir kız olamaz mısın Dem?”dedi kadın hiç sinirlenmişe benzemiyordu.Bir dakika Dem’nin adını nerden biliyordu?
“Hayır ..sanmıyorum”dedi Dem ama aklı fena halde karışmıştı.
“Sence ben neden buradayım?”diye sordu kadın.Dem’nin sabrı iyice taşmıştı.Zaten merak ettiği de buydu.
“Ben nereden bileyim ya”diye bağırdı.Kadın hala gülümsüyordu.Sonra onun gözlerine baktı ve alnına dokundu.Işık hızıyla yolculuk yapıyormuş gibi bir hisle gözlerinin önünde yıldızlar çaktı Dem’nin sonra gözlerini açmaya çalıştı.Çok tuhaf hissediyordu.Hatta mükemmel.Yerde yattığını fark etti.Hala mezarlıktaydı.Kardan donmuş olabileceğini düşündü çünkü elleri felaket soğuktu.Kafasını kaldırdı ve Nyx’in orada olup olmadığına baktı.Yoktu.
“Kafayı yemeye başladım”dedi ve tekrar arkadaşının mezarına döndü.
“Keşke seni hayata döndürebilseydim o kadar yalnızım ki deliriyorum galiba”dedi ve ağlamaya başladım.Göz yaşları toprağa değdikçe toprak göçmeye başladı. Dem neler olduğunu anlayamıyordu.Mezardan geri geri çekildi.Bir el dışarı çıktı ve bir tane daha toprak iyice göçtü ve Ells ortaya çıktı.Hiçbiryeri çürümemişti ya da herhangi bir şey.Dem gözlerine inanamıyordu .Midesi bulanıyordu Kusacağını hissetti.”Şimdi olmaz lütfen lütfen”dedi içinden ve kusmuğunu bastırdı.Ells üstündeki parçalanmış beyaz kıyafetle ayağa kalktı ve Dem’e baktı.Gülümsüyordu.Dem de Ells’e bakınca alnındaki hilali gördü.
“Hele şükür So hiç beni bulamıyacaksın sandım ya 2 yıl uzun bir süreydi”dedi her zamanki neşeli haliyle.Sony gözlerini kapadı tekrar açtı ama Ells gitmemişti.
“Neden öyle bakıyorsun hadi Gece evine gitmeliyiz”dedi Ells onu kolundan çekerek.Dem onu durdurdu bu bir rüya değildi.
“NE..Sen ölmüştün..Gece Evine mi?”dedi.Ells derin bir nefes aldı ve
“Evet alnındaki hilalin dolması için eğitim alman gerekiyor tabi benimde”dedi
“Alnımdaki ne?”diye sordu şaşkınlıkla sonra elini alnına götürdü.
“Vakit kaybetmeyelim”dedi Ells.
“Bu şaka mı ya sen nasıl geri geldin?”diye sordu Dem
“Sen getirdin ya bu gözler boşuna mı”dedi ve ona bir omuz attı küçüklüklerinde olduğu gibi.Dem kendini tutamayıp güldü.Arabaya koştular.Dem’nin o gün beden dersi olduğundan yedekleri vardı.Hemen Ells giyindi ve Gece evine doğru yol aldılar.Herşey ne kadarda üzücü başlamıştı Sony için.Şimdi ise mutluluktan uçuyordu.Şato’nun önune geldiler onları rahibe kılıklı bir taş bebel bekliyordu.
”Bu vampirlerin hepsi böle mi olmalı ya”diye sitem etti Ells bi kahkaha patlattı ve aynayı ona çevirdi.Dem de o taş bebekler kadar güzelleşmişti.
“Oha..”dedi o sırada Rahibe kılıklı kadın onlara yaklaştı ve
“Şifacı çaylak bizde sizi bekliyorduk efendim”dedi.Dem ilk önce şaşırsa da artık normal bir hayatının olmadığını kabul ederek Ells’e gülümsedi ve beraber kadını takip edip Gece Evine adımlarını attılar.
Konu: Demetria Devonne Qurokova 
C.tesi Nis. 03, 2010 12:18 pm
