Lily Ronchez

Konu: Lily Ronchez C.tesi Nis. 10, 2010 7:37 pm

Gözlerimi yeni bir güne açtım. Parlak güneş odamın her köşesini aydınlatmıştı.
Aşağıda annemle babam kahvaltıyı hazırlarken yumuşak yatağımdan kalktım ve çıplak ayaklarla banyoya gittim. Elimi yüzümü yıkadım ve odama gidip ipek beyaz geceliğimi çıkarıp, büyükannemin aldığı gözlerimle uyumlu turkuaz elbisemi giydim.Aynanın karşısına geçtim ve altın sarısı, belime kadar gelen uzun, ipek gibi düz saçlarımı taradım.Zarif adımlarla aşağıya indim.Babam Gelecek Posta'sını okumayı bırakıp "Günaydın!"dedi.Annemde gülümsedi.İkisinede gülümsedim ve "Günaydın" dedim. Kahvaltımızı ederken bir baykuş camı tıklattı.Heyecanla cama koştum ve baykuşun gagasındaki mektubu aldım. Yırtarcasına açtım ve yüksek sesle okumaya başladım.

Miss Ronchez

"Hogwarts Cadılık ve Büyücülük okuluna kabul edildiniz.Öğrenciler; kedi,kurbağa veya baykuş getirme haklarına sahipler.Yeni yılınızda şimdiden başarılar dileriz.
Hogwarts İdaresi."

Resmen sevinçten uçuyordum.Annemle babamın ağzı kulaklarındaydı onlara döndüm ve "YAŞASIN!" diye bağırdım.İçim içime sığmıyordu.Babam, elindeki gazeteyi yere fırlattı ve bana sarıldı. Bir yandan da gülüyordu.

-"Ah bebeğim, başaracağını biliyordum.Bu asil okul gideceğini biliyordum." dedi.

Ardından kahvaltı masasına oturduk.Babam Hogwarts hakkında olağan şeyleri, geleneklerini anlatmaya başladı.

-"Hogwarts'ta 4 ana bina vardır.Bunlar; Gryffindor, Slytherin, Hufflepuff ve Ravenclaw.Bu binaların temsili özellikleri vardır. Gryffindor; cesareti, Slytherin;safkanlığı, Hufflepuff; iyi kalpliliği son olarakta Ravenclaw zekayı temsil eder. Annenle safkan olmamıza rağmen biz her zaman Gryffindor taraftarı olduk.Seçmen şapka beni ilk başta seçemedi ama sonra heralde cesaretimizi farketti ve Gryffindor'a koydu".dedi.Ardından ekledi:

-"Ayrıca bu binaların hayaletleride var Gryffindor'un Sir Nicholas, yada diğer adıyla Neredeyse Kafasız Nick, Slytherin'in Kanlı Baron, Hufflepuff'un Şişman Keşiş, ve son olarak Ravenclaw Gri Lady" dedi.Tanrım!Ne kadar değişik biryerdi.Safkan bir aileden gelmeme rağmen annemle babam beni her zaman böyle şeylerden uzak tutmuşlardı.Fakat şimdi düşünüyordumda böyle şeylerden uzak durmak çok büyük bir zaman kaybıydım.Ben bu dünyaya aittim fakat neden beni bu olaylardan uzak tutmuşlardı anlamıyordum.Kahvaltımızı bitirdikten sonra annemle birlikte yukarı çıktık ve kıyafet bavulumu hazırlamaya başladık.İşimiz bitince okul cüppemi,kitaplarımı ve asamı almak için Diagon Yolu'nun yolunu tuttuk.Okul cüppemi ve kitaplarımı aldıktan sonra babamın deyimiyle "En zevkli, esrarengiz ve heyecanlı" bir iş olan asalara geldik.Üstünde Ollivanders bir dükkana girdik.Kır saçlı bir adam bizi selamadı ve bana dönerek

-“Demekki bu güzel bayan bir asa almak istiyor. Tam ona uygun bir asam var”. dedi.Ardından bir kaç çekmeceyi karıştırıp içinden süslü bir kutu çıkarıp bana uzattı.

-"İşte asanız, güzel bayan.Ladin ağacı, Veela teli, 22 cnm, esnek" dedi.

Asayı salladım ve asadan altın rengi kıvılcımlar çıktı.Adam gülümsedi ve:

-"İşte asanızı buldunuz.Tamda size uygun bir asa." dedi.Gülümsedim ve dükkandan çıktık.Asayı elimde sıkı sıkı tutuyordum.Sonun da tren istasyonuna gittik.Biletimin üstünde "PERON 9-3 ÇEYREK" yazıyordu.Peronların tabelalarına baktım ama 9. peronlar 10. peron arasında başka peron yoktu.Tam anneme bu peronun nerede olacağını soracaktımki annemle babam 9-10 numaralı peronu ayıran duvara doğru gidiyorlardı.Arkalarından gittim ve annemle babam birden duvarın içinden geçti.Şaşkınlıktan gözlerimi 1-2 kere kırpıştırdım ve ardından bende koşup duvarın içine koştum.Duvara toslamayı bekliyordum ama duvardan geçtiğimde tam karşımda kırmızı buhar çıkan Hogwarts Expresi vardı.Annemle babamın yanına gittim.Annem hafiften ağlıyordu.Gülümsedim ve elini okşadım.Annemi ve babamı özleyeceğimden emindim.Ama zaman, güçlü olma zamanıydı.Bir Gryffindor'lu asla korkmazdı.Sırtımı dikleştirdim ve cesur bir ifade tanıkarark annemle babamı öpüp trene bindim.Hiçbirimiz konuşmuyorduk.Bu anın güzel sessizliğini kelimelerle bozmakta istemiyorduk.Trende bir kompartımana geçtim ve annemle babama el sallayarak gözden kaybolmalarını izledim.Koltuğuma oturdum ve sessizce camdan dışarısını seyretmeye başladım.Birden kapı açıldı ve karşımda düz kızıl saçlı, soluk yeşil gözlü bir kız duruyordu.Gülümsedi ve

-"Şeyyy, başka yer yokta acaba buraya oturabilir miyim" dedi.Gülümsedim ve başımı salladım.Oturdu ve

-"Merhaba, benim adım Roxanna Swan." dedi sevecen, yumuşak bir sesle.Bende gülümsedim ve

-"Benim adımda Lily Ronchez." dedim.Ardından ufak ufak konuşmaya, sohbet etmeye başladık.Çok güzel, konuşkan bir kızdı.Sohbetide tatlıydı.Boş konuşmuyordu.Ona hangi binaya gitmek istediğini sorduğumda hiç tereddür etmeden "Gryffindor!" dedi.Gülümsedim ve "bende" manasında başımı salladım.Rahatlamıştım.Artık okulda tek başıma kalmayacağımdan emindim.Bir kaç saat sonra tren durdu ve indik.Karşımızda kütük gibi kocaman bir adam durmuş "1.sınıflar buradan!" diye bağırıyordu.Peşinden gittik ve bizi kayıklarla devasa şatoya götürdü.O kadar büyüktüki...

Kayıklardan indik ve şatoya girdik.Önümüzde, saçları sıkı sıkı yapılmış yaşlı bir kadın bizi kocaman bir salona götürüyordu.Bizi bir şapkanın önünde durdu ve parşomen parçası çıkarıp isimleri okumaya başladı.Birden kendi ismimin okunduğu duydum.Ağır adımlarla sandalyeye oturdum ve şapkayı kafama geçirdim.Şapka konumaya başlamıştı.İrkildim

"Hmm.Karar vermek gerçektende zor.İyi kalpli, zeki, cesur ve safkan.Ahaa sen Ronchez ailesindensin.Seni nereye koyacağımı iyi biliyorum!GRYFFINDOR!” diye bağırdı.Sevinçle sandalyeden zıpladım ve zarif adımlarla beni alkışlayan Gryffindor masasına gidip oturdum.Ardından Roxanna geçti ve şapka tekrardan “GRYFFINDOR!” diye bağırdı.Roxanna geldi ve yanıma oturdu.Bu sene çok heyecanlı olacağa benziyordu.

Konu: Geri: Lily Ronchez Paz Nis. 11, 2010 9:55 am

Betimleme: 12/20
Hayal gücü: 13/20
Akıcılık: 17/20
Uzunluk:17/20
Anlatım/imla: 6/10
Renklendirme: 4/10

atmış dokuz.

Konu: Geri: Lily Ronchez Ptsi Nis. 26, 2010 6:21 pm

Başlık açılmıştır.

Konu: Geri: Lily Ronchez Ptsi Nis. 26, 2010 6:42 pm

Koşmaktan ciğerlerim yanıyordu.Arkamdan gelen Kara Giyenler'den kaçmak, ciğerlerimi, kızgın demir batırırcasına acıtıyordu.Ayaklarım artık koşamayacağını bağırıyordu sanki ama durursam bütün hayatım bitecekti.Beni yakalayıp Karanlık Lord'a teslim edeceklerdi.Ardından da sonu gelmez bir işkence çekecektim.İşin kötüsü bu karanlık sokakta, ben ve Kara Giyenler'den başka kimse yoktu.Bu kötü bir şans mı yoksa Kara Giyenlerin bir oyunu muydu?
Bunları düşünürken aniden bir duvara çarptım.Etrafıma bakındım ama çıkmaz sokağa sapmışım.Gidecek hiçbir yerim kalmamıştı artık.Yakalanmıştım.Kara Giyenlerin pis kahkahaları karşısında elimden gelen tek şey susmak ve birinin beni bu durumdan kurtarması için dua etmekti.Bu durumda dua etmek daha mantıklı oluyordu.Kara Giyenlerin pis kahkahalarını bıçak gibi bir gök gürültüsü sesi yardı.Ve aniden herşey karardı.Sanki sonu gelmez bir kuyuda düşüyormuş gibi bir his uyanmıştı içime bu karanlıkta...
Gözlerimi açtığımda nefes nefese kalmıştım ve kan ter içindeydim.Saatime baktım ve saat sabahın 6sıydı.Yani Quidditch oynamaya 4 saat vardı.Yataktan kalktım ve sabahlığımı giyip çıplak ayaklarla cama yöneldim.Dışarısı saate göre karanlıktı ve feci şekilde yağmur yağıyordu.Ahh harika.Zaten kötü bir rüya görmüşken hava şartlarıda bugünün güzelliğine(!) tuz biber olmuştu.Homurdanarak banyoya gittim ve güzel bir duş aldım.Banyodan çıktığımda saatime baktım ama saat daha 6.30'du.Yani Quidditch maçının başlamasına tam tamına kocaman 3.30 saat vardı.Ağır hareketlerle Quidditch kıyafetlerimi giydim ve Büyük Salon'a indim.Gryffindor masasındaki 1-2 öğrenci dışında başka kimse yoktu salonda.Ama girdiğim andan itibaren o 1-2 kişi sanki 1000 kişi bağırıyormuş gibi bağırarak
-"Lily! Lily! En büyük Arayıcı Lily!"
diye bağırmaya başladılar.Bu poh pohlanma merasimi moralimi düzeltmeye pek yetmemişti ama hayranlarımın şevkini kırmamak için yüzüme bir gülümseme yapıştırıp masaya oturdum.Herkes tabağıma birşey koyup ye diye ısrar ediyordu.Neymiş efendim enerjiye ihtiyacım varmış-mış-mış...
"Benim kahvaltıya değil, morale ihtiyacım var" dememek için kendimi zor tuttum.Yüzümdeki aptal gülümsemeyle kahvaltımı ettikten sonra kaçarcasına Büyük Salon'dan çıktım.Geniş ve yüksek tavanlı koridorlardan geçtim.Sonunda istediğim yeri bulmuştum.Her kızın sığınma karargahı olan kızlar tuvaletine varmıştım. Büyük kapıyı telşla ittim ve içeri daldım.Diğer kızların fısırdaşmalarına aldırmadan lavaboya yöneldim ve yüzümü bir güzelce yıkadım..Biraz ferhalamıştım.Gözüm birden saatime takıldı.Aman Tanrım!Maçın başlamasına yarım saat vardı.Aceleyle tuvaletten çıktım ve koşarak koridorlardan geçmeye başladım.Koştukça sahadan gelen uğultu yükseliyorduki bu da yaklaştığımın habercisiydi.Soyunma odasının kapısı göründü ve içeri daldım.Herkes bana bakıyordu.Boğazımı temizledim ve
-"Tamam geç kaldım özür dilerim." dedim.Ardından Ateşoku'mu aldım ve en yakındaki tahta sıraya oturdum.Duyduğuma göre Slytherin'in Arayıcı'sının Ateşoku 2'si vardı ve benimkinden daha hızlıydı.Bunu her başıma kaktıklarında sinir krizi geçiriyordum ve en yakınımdaki kişiye bağırıp çağırıyordum.Bu yüzden artık kimse benimle konuşmuyordu ve bu da benim moralimi 0'ın altına düşürüyordu.
-"Haydi hazırlanın.Maç başlıyor" diyerek Takım Kaptan'ımız olan Damien düşüncelerimden çekip çıkardı.Derin bir nefes aldım ve kendimi yağmurlu havaya attım.Gözlerimi kısarak etrafıma baktım.Sahanın küçük bir bölümü yeşil rengine hakimdi.Fakat büyük bir bölümü ise kırmızı ve tonlarındaydı. Hufflepufflar ve Ravenclawlarda bizi tutardı Slytherin ile maç yaptığımız zaman.Ve bizim gibi kırmızı giyerlerdi.Olağan bir şeydi bu.1000 yıldır süregelen gelenek gibiydi bu durum Hogwarts için.Aniden çalan bir düdükle yerimden zıpladım.Hemen süpürgeme bindim ve havalandım.Keskin gözlerle sahayı inceleyip Snitch'i bulmaya çalışıyordum.Ama yağmur ve soğuk, duyu organlarımı şimdiden felç etmiş gibiydi.Eskiden yağmur tenime deydiğinde hoşuma giderdi ama şimdi, yağmur beni kırbaçlarcasına tenime değiyordu ve pekte hoşuma gittiği söylenemezdi.Kafamın üstünden geçen bir Bludger beni düşüncelerimden çekti.Pür dikkat bir şekilde Snitch'i aramaya başladım.Bir yandan kulağım anlatıcıdaydı ama pek iyi şeyler anlattığı söylenemezdi.Şu anda 50-10 yeniliyorduk.
"Haydi Lily başarabilirsin" dedim kendi kendime.Sahanın çevresinde dolanarak o aptal küçük topu aramaya devam ettim.Ama yağmurun şiddetinden dolayı hissettiğim acı, konsantrasyonumun her 20 saniyede bir dağılmasına neden oluyordu.Derin bir nefes aldım ve o-da-ne?!.Snitch biraz ileride kanatlarını açmış pır-pır ediyordu.Süpürgemin ucunu yukarıya doğru kaldırdım ve hızla Snitch'e doğru uçmaya başladım.Fakat Slytherin'in keskin gözlü Arayıcı'sı Jo hareketimi görmüş olmalıki o da hızla bu yana doğru geliyordu.Süpürgemi dahada hızlandırdım ve içimden 1001 türlü dua ederek Snitch'e bakıyordum.Fakat Slytherin'in Arayıcısı yanıma geldi ve beni omzuyla itekledi.Altta kalamazdım.Tüm gücümü topladım ve sinirle Jo'ya omuz attım.Dengesini kaybetti ve yere düştü.Oh olsun!Fakat kötüler ölmez lafı "yine" haklı çıktı ve Jo yeniden süpürgesinin üstünde iş başındaydı.Fakat onunla dövüşerek kaybedecek zamanım yoktu.Snitch resmen "gel beni al" diyordu bana.Bende dediğini 2 etmeden süpürgemin üstünde ayağa kalktım.Ayaklarım tam uçtaydı ve düşmeme ramak kalmıştı.Elimi uzattım ve damlalarla ıslanmış olan altın Snitch'i yakaldım.Evet!Artık o elimdeydi.Biz kazanmıştık.Anlatıcı "Ve Lily Snitch'i yakaladı.Gryffindor galibiyeti kaptı"diye bağırınca sahadan büyük bir gürültü koptu.Slytherinler hariç herkes sevinç naraları atıyordu.Snitch olan elimi kaldırdım ve sahada galibiyet turu atarak avazım çıktığı kadar bağırdım.Kazanmıştık...Hemde tüm olanlara karşın...

Konu: Geri: Lily Ronchez Ptsi Nis. 26, 2010 6:44 pm

Başka yazmalısın.

Konu: Geri: Lily Ronchez Ptsi Nis. 26, 2010 6:45 pm

Puanım geçerli değil mi yani?

Konu: Geri: Lily Ronchez Salı Nis. 27, 2010 9:47 pm

O Rp senin kendini geliştirip geliştirmediğini anlamamız içindi. Burada ise tekrardan rp puanlama hakkına sahip oluyorsun.

Konu: Geri: Lily Ronchez Çarş. Nis. 28, 2010 4:15 pm

Gözlerimi yeni bir güne açtım...
Sabah güneşi odamın her santimetre karesine yayılmıştı.Parlak beyaz mobilyalar güneş ışığıyla sanki daha çok parlıyordu.Odamın köşesinde duran saksıdaki pembe zambaklar iyice açmış, modern bir görüntü oluşturmuştu.Fakat beyaz bir şey dikkatimi çekmişti.Beyaz bir şey...Bir zarf!...Yumuşak yatağımdan kalktım, sabahlığımı giydim ve çıplak ayaklarla zambağımın altında mektubu açmaya gittim.Çiçeğimin önünde durdum ve yavaşça eğildim.Zarif ve ince parmaklarımla fil dişinden yapılmış zarfı açtım.İçinde güzel bir el yazısıyla yazılmış kağıt vardı.Kağıdı elime aldım ve yatağıma dönüp oturdum.Cedric’tendi. Yüzümde ışıl ışıl bir gülümsemeyle mektubu baştan sona 2 defa okudum.Fildişi zarfı yavaşça göğsüme bastırdım.O anda Cedric'in kokusunu hissettim.Ve kokuyu hissetmemle sesi duymam bir oldu
-"Demek ki mesajımı almışsın." dedi.Olduğum yerde korkudan zıpladım ve Cedric'e döndüm.Gülümsüyordu.Gülümsemesi -her zamanki gibi- baş döndürücüydü.Güçlü kollarını iki yana açtı ve bana sarıldı.O güçlü kollarından sıyrılıp; karanlık ve soğuk dünyama geri dönmek istemiyordum.Fakat her şeyin olduğu gibi bu romantik kucaklamanın da bir sonu vardı.Güçlü kollarını bedenimden ayırdı ve kulağıma fısıldadı "-Az kaldı aşkım.2 saat sonra karım olacaksın.Sonsuza dek birbirimizin olacağız.Sonsuza dek" dedi ve boynumdan öptü.İnce parmaklarımı kumral saçlarında dolaştırdım ve dudağına masum(!) bir öpücük kondurdum.Elimi tuttu ve kahvaltı etmek için aşağıya indik.Görünürde annemler yoktu.Demek ki düğünün yapılacağı yere gitmişlerdi.Bu biraz hoşuma gitmişti.Cedric'le sonsuza dek birbirimizin olacağımızı bildiğim halde hala onla yalnız kalmaya doyamıyordum.
-"Eee, benim müstakbel karım kahvaltı ne ister?" diyerek düşüncelerimden sıyırıp aldı beni Cedric.Gülümsedim ve yumuşak bir sesle[/size]
-"Benim müstakbel eşimin yaptığı her şey mükemmel olduğu için farketmez" dedim ve güldüm.Baş döndürücü gülümsemesiyle -tekrar- güldü ve işine geri döndü.Masanın üstünde duran dergiyi aldım ve sayfalarını çevirmeye başladım.Bu aralar modacılar kariyerlerinin en parlak dönemlerini yaşıyorlardı bence.Çünkü tasarladıkları kıyafetler birbirinden güzel ve şıktı.Burnuma peynirli yumurta kokusu geldi.Kahvaltımın hazır olduğunu düşünerek dergiyi bir kenara bıraktım.Önümde leziz bir omlet duruyordu.Gümüş çatalımı aldım ve porselen tabaktaki omleti iştahla yemeye başladım.Bir erkek olmasına rağmen çok güzel yemek yapıyordu Cedric.Porselen tabaktaki son lokmayı ağzıma attım ve gümüş çatalı yerine bıraktım.Cedric'in yanına gittim ve sarılarak
-"Benim mükemmel aşçım, yemek çok güzeldi" diye fısıldadım ve öptüm.Gülümsedi ve muzip bir tavırla
-"Haydi artık evlenme zamanı.Gidelim istersen" dedi.Olduğum yerde hopladım ve ellerimi bir bebek gibi çırptım.Cedric'in elini tuttum ve jipe binip yola koyulduk.Gelinliğim ve takılarım kilisenin odasındaydı ve giyinmeyi bekliyordu.Gerçekten güzel bir gelinlikti.Üst kısmı dapdardı ve üstünde küçük dantelden kumaşlar vardı.Etek kısmıysa kabarıktı ve kat kat tül geliyordu.Ve duvak...O kadar güzel di ki...2 metre boyundaydı ve saf ipektendi.Büyükannemden yadigar olan pırlanta tokalarda duvağımı başımda tutuyordu.Arabanın durmasıyla düşüncelerim dağıldı.Camdan dışarıya baktım. Evet kiliseye gelmiştik.Cedric kapımı açtı ve belimden tutarak beni arabadan indirdi.Arkamdan kapıyı kapadı ve elimi tutarak kiliseye girdik.Süslemelere bakmak istemiyordum çünkü anın büyüsünü bozmak yapmayacağım şeylerin listesinin en başında geliyordu.Annemler hala ortalarda yokru.Demek içeride işleri vardı.Omuz silktim.Arkadaki soyunma odasına girdim ve muhteşem gelinliğimi giymeye başladım.İnce ve zarif hatlarıma cuk oturmuştu bu gelinlik.Yüksek topuklu beyaz ayakkabılarımı giydim ve duvağı başıma geçirdim.Sarı saçlarımla gerçekten güzel duruyordu bu duvak.Mektubumu elime aldım ve topuklarımı tangırdatarak odadan çıktım.Cedric'in odasının kapısına geldim ve kapıyı çalmadan açtım.Açmamla birlikte karnıma yumruk yemiş gibi oldum.Kusmak istiyordum.Buradan kaçmak ve bir daha dönmemek istiyordum.Çünkü kız kardeşim Roxanna ile Cedric ÖPÜŞÜYORDU.Hemde Cedric'in beni hiç öpmediği gibi. Tutkuyla...Aşkla...Kapıya yumruğu çaktım ve Cedric'le Roxanna birbirlerinden ayrıldılar.İkiside beni görünce donup kaldılar ama umrumda değildiler.Ağzımdan çıkan tek sözcük
"-Yazıklar olsun" olmuştu.Eteğimi topladım ve koşarak oradan uzaklaştım.Araba kullanacak halim yoktu.Karşıma gelen ilk sokağa saptım.Hava kararmıştı.Burası işlek bir caddeydi.Artık koşacak taakatim kalmamıştı.Sarsakça yürüyordum.Ağlamaktan gözlerim kızarmıştı.Ve hala göz yaşları gözlerimden akıyordu.Etraftaki serseriler başıma toplanmışlardı.Umurumda değildi ama bekaretimin sağlığı için eve gitmek zorundaydım.Ve şu anda yakın olan tek ev Cedric'le evlendikten sonra kalacağımız evdi.Sarsak adımlarla yürümeye devam ettim ve Cedric'le sahip olduğumuz (!) ev oradaydı.İçeri girdim ve kendimi salona attm.Her yerde güller ve mumlar vardı.Hiç birini görmek istemiyordum.Hiç birşey görmek istemiyordum.Elime gelen ilk mumu aldım ve duvara attım.Bir mum daha...Sonra bir mum daha...Resmen sinir krizi geçiriyordum.Elime geçen herşeyi parçalayıp kenara atıyordum.Camın oraya gittim ve camı yumruklmaya başladım.Yanındaki koltuğu devirdim.Yerdeki vazoları tekmeledim.Hepsi paramparça olmuştu...Kalbim gibi...Sonra elime soğuk metal bir şey çarptı.Bir çakmak...Ne yaptığımın bilincinde değildim.Çakmağı aldım ve tül perdelere doğru çaktım.Perdeler alev almıştı.Sonra koltuk...Sonra sehpa...Herşey alev almıştı.Ev cayır cayır yanıyordu.Her şey bitmişti...Güçsüzlükten yere yığıldım.Sıcak alevler heryeri sarmıştı.Kendimi bedenen cehennemde gibi hissediyordum.Ruhense bütün hislerim alınmış gibiydi.Sonra alevlerin içinde alazlanmış bir kağıt parçası gördüm.Cedric'in bana bu sabah verdiği mektup...
-"Not:Seni seviyorum" kelimeleri kalmıştı mektubun üstünde.Diğer yalan sözcükler yanmıştı.Ve anında yanıp kül oldu mektup.Aynı ben ve Cedric'e olan aşkım gibi...

Konu: Geri: Lily Ronchez Cuma Nis. 30, 2010 5:53 pm

Betimleme: 18/20
Hayal gücü: 18/20
Akıcılık: 16/20
Uzunluk:15/20
Anlatım/imla: 9/10
Renklendirme: 7/10

83*

Konu: Geri: Lily Ronchez Cuma Nis. 30, 2010 6:12 pm

Hala sınıfım değişmedi...

Konu: Geri: Lily Ronchez Cuma Nis. 30, 2010 6:18 pm

sınıfın değişmeyecek..