Rüzgarlı bir sonbahar günüydü. Yaprakların yeni yeni sararmaya başlaması mazzaranın güzelliğine güzellik katıyordu. Ela içindeki büyük heyacanı bastırmakta zorlanıyordu.
Okular 1 hafta önce açılmasına rağmen Can okula bugün dönüyordu. Can onun büyük aşkıydı. kumaral dağınık saçları ve mavi gözleriyle onun çok yakışıklı olduğunu düşünüyordu. Artık lise Son sınıfa geçmişerdi ve bu Ela'nın korkmasına neden oluyordu.
Bisikletiyle okula her zaman yaptığı gibi Sahil yolundan gidiyordu. Çeşme Alaçatıda sonbaharın bir başka güzellikte olduğuunu düşündü.
Sağ tarafında deniz dalga sesleriyle Ela'ya eşlik ediyordu. Rüzgar ipek bir şal gibi tenini okşarken, saçlar rüzgarla birlikte dans ediyordu.
_" Yaşan en mutlu kız benim heralde" diye sessizce konuyordu. Okul yoluna girdiğinde kalbi bozuk bir saat gibi tekliyordu.
Can bütün yaz annesinin yanında, İstanbul'da kalmıştı.
_" Bütün yaz sensizdim şimdi ise yalnızca seninle olacağım" Fısıltıyla eşlik ediyordu düşünceleri ona.
Okulun bahçesine girdiğinde kalbinin daha fazla dayanamıyacağını düşündü. 1 Yıl olmuştu. tam bir yıldır Can'la birlikteydi. okulun en popüler çocuğu onun sevgilisiydi. Yaşadığı karmaşık dugulara anlam veremiyordu. Heyacan, Özlem, Gurur ve en önemlisi Sevgi.....
Bisikletini her zamanki yerine bırakıp, Can'ı aramaya başladı. Sabahları Kantin çok kalabalık olduğundan Can daima bahçede olurdu.
Ela kalp atışlarını kalbinin temposuna uydurarak yürümeye başladı. koşmak istiyordu. Biran önce onun yanında olmak istiyordu ama bacakları onu dinlemiyordu. Sanki herşey yavaş çekim bir film gibiydi.
Okulun arka bahçesinde yer alan büyük Ağaçlar gizli bir mekan havası veriyordu. Çiftler genelde buralarda oturur böylece, öğretmenlerin görüş alanından çıkarlardı.
Ela bahçedeki en son ağaçlnın yanına gitti. Can'ın henüz gelmediğini görmek, onda büyük bir hayal kırıklığına neden olmuştu.
"Daha çok erken, sanırım heyacandan erken geldim" diyerek kendini teselli ediyordu. Ağacın altındaki banka oturdu. Gözlerini kapatıp, rüzgarda uçuşan sarı yaprakların sesini dinlemeye başladı. Doğanın sesi onu rahatlatıyordu. Tanıdık bir koku bedeni sardı.içine çekti kokuyu. Her hücresine doldurmak istercesine. Yavaşça açtı gözlerini . Yanıltmamıştı koku onu. Can tam karşısında bütün güzelliğiyle ona gülümsüyordu. Bedeniyle uyumlu Parfümü ondan önce gelmişti Ela'ya...
İçinde oluşan mutluluk, Dondurmuştu onu. hareket etmeden, özlem duyguğu erkeğe bakıyordu. Can büyük bir hızla yanına gelip, banka oturdu.
İkiside sessizdi. düşünceleriyle konuşuyorlardı. Can ellerile Elanın saçlarını okşadı. yüzünü yüzüne yakşaltırdı. İçinde büyüyen özlem patlamak üzere olan bir volkan gibiydi. dudaklarını dudaklarına yaklaştırdı ama dokunmuyordu ona. Sadece nefesini çekti içine . Onun kokusunu, hissetmek içinde hapsetmek istiyordu. Dudaklarına dokunmadan usulca alnından öotü Ela'yı. bu dokunuş yetmişti herşeye. birbirlerine sarıldılar. İçlerindeki volkana izin vermişlerdi.
Ela Göz yaşalarına hakip olamıyor, yağmur damlaları gibi yanağından akmasına izin veriyordu. Ele'nın kollarından çıkarak sevdiği kıza baktı. Gözlerindeki yakıcı bakış onu büyüleşmişti.
" Asaletim sadece aşkının tapınağına girdiğimde olacak içimde. Bir gün yıkılırsa bedenin başka ülkelerin çamurlu evlerinde: Bil ki bütün denizleri ayaklarına dökeceğim." Can ona en sevdiği karakter olan Romeo'Nun sözleriyle hitap etmişti. Tıpkı geçen sene birlikte oynadıkları Tiyaro oyununda oldu gibi. Ela Gülümseyerek Cevap verdi.
"Eğer sevgin azalacaksa gittikçe çoğalan aşkımdan, Bırak avcılar çıkarsın kalbimi yerinden! Sök at ne varsa: çamura bulanmış sevdaları, bu dağların ceylanlarını, kana susamış kontları ve senden arta kalan şu cılız bedenimi! Yok et benim olmadığım bütün şatoları. Görebileceğin bir şey kalmasın benden kalan" Juliet'in sözlerini dile getirmişti. onu n juliet'i olmuştu birkez daha. Can eliyle ela'Nın yanağını okşuyordu.
" Seni çok Özledim. günlerim sensiz bir karanlığa mahkum olmuştu. Şimdi ise ışığınla gözlerimi kapaştırıyorsun aşkım" Seside sözleri kadar yumuşak ve afenkliydi Can'ın
Ele gülümseyerek cevap verdi,. Mutluluktan sesi titriyordu.İçinden yükselen sevinç'i bastıramıyordu.
_" Can, sensiz geçen her günüm, bir yıl gibiydi. Şimdi çok yaşlı bir ruhum var. İçimdeki bu yaşlı kadın sensiz bir gün bile dayanamaz artık." Birbirlerine tekrar sarıldılar. Kavuşma anının bütün güzelliğiyle yaşamak istercesine....
Konu: Kristen Elly Clever 
Cuma Ocak 01, 2010 4:19 pm
