Sofi kendini bembeyez bir yerde buldu birden ne olduğunu buraya nasıl geldiğini hatırlamıyordu.Aklı karışıktı son zamanlarda olan olaylar yüzünden kırgın ve üzgündü.Kendini bulduğu yer ise tamamen bembeyaz bir yerdi.''İki şart var ya burası cennet,ki ölsemde cennete geleceğimi tahmin etmiyorum,yada bir rüyadayım.'' diye düşündü.Burası sadece ıssız bir yerdi o kadar ''Kimse var mı?" diye bağırdı.Karşısına geçen ama sırtı ona dönük olan birini gördü.Bunun kim olduğu anlamıştı o onun sevgilisi,hayatının anlamı sadece iki hafta önce ölen sevgilisiydi.Sofi ne yaptığını kontrol edemeden ağlayarak ''Matt!Beni beklemelisin" diye bağırarak koşmaya başladı.Silüet Sofi'nin sesini duymuştu oda koşmaya başlamıştı.Fakat acı Sofi için o kadar güçlüydiki sanki ayaklarını hissetmeden havada uçuyor gibiydi."Lütfen dur sevgilim benim" diyerek çığlık attı.Durmuştu o da Sofi'de durmuştu.Sofi yavaşça arkası dönük olan bu adama yaklaştı."Beni böyle göremezsin Sofi sen buraya ait değilsin." dedi."Hayır sen neredeysen ben oraya aidim bana bakmalısın." ağlamasını kesmeye çalışarak söyledi bu sözler kesik kesik çıksada anlaşılır olduğuna şükretmişti."Anlamıyorsun.Sen ve ben artık farklıyız.Seni buraya çağıracak hiçbir şeye cevap vermemelisin bu sadece bu seferkiyle sınırlı kalmalı Sofi beni anla." diye bağırdı Matt.Sofi bu kelimelerin hiçbirine anlam verememişti o sadece hayatının aşkı ile birlikte olmak istiyordu Matt'i kolundan tutarak kendine çevirdi hala ağlıyordu.Matt aynı halde kalmıştı aynı eskisi gibiydi.Ölüm ondan hiçbir şey alamamıştı hiçbir zaman alamayacaktıda.Sofi onun ölüsüne binlerce kez sarılmıştı onun öldüğünden emindi saatlerce okul koridorunda Matt'i kucağında tutmuştu en sonunda sakinleştirilerek hastaneye götürülmüştü ve iki haftadır rüyalarında olan Matt çok iyi durumda görünüyordu.Ama şimdi karşısında olan Matt canlı gibiydi hiç Sofi'den ayrılmamış olan Matt gibi Sofi ona sarılmak istedi ama Matt Sofiyi kollarından tutarak "Beni dinle buraya asla gelme." dedi Sofi sadece ağlıyordu ağzı düğümlenmişti sanki ama bu sözleri söylerken Matt’in gözleride doluydu ifadesini toplamaya çalışsada Sofi bunu anlıyordu."Beni dinle Sofi asla ama asla buraya çağırılmamalısın buraya gelmeyi isteme gelmeyi reddet elinden geleni yap ama gelme" Sofi "Burası neresi onu bilmiyorum Matt sen öldün!" Matt "Biliyorsun Sofi.Sakın buraya gelme." diye bağırdı Matt.Sofi o sırada gözlerini açmıştı en iyi arkadaşı Gwen'in kucağındaydı " Sofi etrafına baktı okul koridorundaydı iki hafta önce Matt'in öldüğü yerdeydi.Biraz önce gördükleri gerçekti adeta ağlayarak "Eve gitmek istiyorum Gwen." dedi."Tamam tatlım seni eve götürücem ama niye kaçtın?." dedi.Öğretmenlerinden biri annesini çağırmıştı bile o sırada annesi içeri girdi.Sofi "Onu gördüm anne Matt yanımdaydı oraya gitmemeliymişim orası neresi bilmiyorum ama onun yanına gitmem gerek ama bu imkansız çünkü o öldü,öldü.Nefes alamıyorum onsuz yaşayamam!" diye ağlamaya başladı.Annesi yanına gelip kızına sarıldı."Geçti tatlım hadi evimize gidelim." dedi.Gwen'e bir kart uzatarak "Sofi'nin doktorunu ara bizim eve gelsin onu bulduğumuzu söyle." dedi.Sofi'yi arabaya bindirerek eve götürdü.Sofi araba ağlıyordu camı açmış yüzüne soğuk rüzgarın vurmasına izin vermişti Matt öldüyse niye öyle söylemişti bunun bir rüya olmadığına emindi cümleler kafasında dönüyordu "Anlamıyorsun.Sen ve ben artık farklıyız.Seni buraya çağıracak hiçbir şeye cevap vermemelisin bu sadece bu seferkiyle sınırlı kalmalı Sofi beni anla.Beni dinle buraya asla gelme Beni dinle Sofi asla ama asla buraya çağırılmamalısın buraya gelmeyi isteme gelmeyi reddet elinden geleni yap ama gelme Biliyorsun Sofi.Sakın buraya gelme." gerek Sofi'nin kafasına bir kurşun gibi çarpmıştı Matt ölmemişti artık buna emindi Matt'in gelme dediği yeri biliyordu Matt böyle demişti birşey onu oraya çağıracaktı çağrılırsan gelme demişti çünkü burayı biliyorsun demişti mutlaka bulacaktı burayı mutlaka soğuk havayı içine çekerek nefes almaya çalıştı.Eve gittiklerinde annesi onu yatağa yatırdı.Doktorun gelmesini bekleyeceklerdi.Sofi yatağına yattı. Başucunda duran Matt’le olan resmini ters çevirdi.Bunu şuan görmek ona ağır geliyordu.Fotoğraf Matt’le onun hep gittiği gölün önünde çekilmişti.Matt o gölü çok severdi yazın birlikte gölde yüzerlerdi Sofi bunları ne hatırlamak nede unutmak istiyordu.Ama bu onu gittikçe zorluyordu.Çerçeveyi tekrar eline alarak ikisine sonra göle baktı.Aklına gelen şey suratına bir tokat gibi çarpmıştı.Matt’in gelmemesini istediği yer bu göl olabilir miydi?Denemeye değerdi Matt için her şeyi göze alırdı.Sofi yataktan fırlayıp üstüne ceketini giydi ve annesinin odasından içeri baktı annesi yatağına uzanmış sevgilisiyle konuşuyordu muhteşem ‘’babacık’’ne olacağı umrunda bile değildi yavaşça kapıyı kapattı.Koşarak bir taksiye bindi gölün olduğu yere gitti.Şimdi mutluydu bu yer ona huzur vermişti.Gölün üstündeki ışığı o zaman fark etmişti.Bir ses onu çağırıyordu hayatında duyduğu en muhteşem ses sevgilisinin sesi “Gel aşkım!” diyordu.Sofi hiç tereddüt etmeden göle girdi.Su önce bileklerine kadardı koşarak ilerledi sanki ölmeye değil hayatının en önemli yerine gidiyordu öleceğini bile bile suya girdi.Matt karşıdaydı ona doğru ilerledi mutlu bir şekilde Matt’in yanındaydı artık.Gözlerini kapadı yavaş yavaş havasızlık ciğerlerini yaksada umrunda değildi.Birden kendini suyun üstünde buldu bir kol onu yukarı çekmişti.Bu Matt’ti tamamiyle canlıydı yaşıyordu atan bir kalbi ve güzel yüzü olduğu gibi duruyordu.”Sofi naptığını sanıyorsun sen hastaneden nasıl kaçarsın tam seni bulduk derken evden niye kaçtın?” Sofi hiçbirşey anlamıyordu Matt yaşıyor muydu ne hastanesinden kaçmıştı.”Sen ölmüştün Matt senin yanına geldim.” Dedi Sofi. Matt anlayışla gülüseyerek “Tatlım ben ölmedim hatırladın mı sen akıl hastanesinde kalıyorsun deli gibi seni arıyoruz hastaneden kaçmışsın daha sonra okula gitmiştin Gwen seni görmüş o sırada bayılmışsın hemen anneni aramışlar ama sen eve gider gitmez ordanda kaçmışsın buradan geçerken senin göle girdiğini gördüm şimdi seni hastaneye geri götüreceğim her şey güvende söz veriyorum senin yanındayım.” dedi.Sofi hiçbir şey anlamıyordu Matt’in onu kucaklamasına izin verip birlikte gölden uzaklaştılar.
Kendi rp'mdir.
Konu: Yasak Yer 
Perş. Haz. 10, 2010 10:10 pm
