Beyonce Knowles Night

Yine her zamanki gibi erken uyanmıştım. Ama bu gün her zamanki günlerden biri değildi; bugün okulun İLK GÜNÜYDÜ! Kahratesin! Okul-Ölüm, Okul-Ölüm.. Tesadüf olabilir miydi ki? Her neyse sanırım kafamda kurduğum bu saçma düşüncelere harcayacak ne vaktim, ne de takatim yoktu. Yataktan fırlamamla yere düşmem bir oldu. Yatağım iki kişilikti ve ben iki kişiden çok daha vahşi uyuyordum. Nereden mi anladım? Ayağıma takılıp düşmeme sebep olan yorganım ve yastığım.. Oh! Neden biraz daha normal uyuyamam ki sanki? Yatağa tutunarak yerden kalktım ve hafif sekerek banyoya doğru ilerledim. Banyoda ilk dikkatimi çeken 2000 volt elektrik yemiş gibi olan saçlarımdı. En sonunda saate bakmayı akıl ettim; böylece yapacağım işlere ne kadar zaman ayıracağımı planlayabilecektim. Saate bakmamla iç sesimin devreye girmesi bir oldu:
Oh! Lanet olsun, yine geç kalmışım!
Hızlıca yüzümü yıkadım ve saçlarımı hafif su ile yatıştırmaya çalıştım. Babam sarışın ve oldukça yakışıklı bir adamdır. Annem ise daha çok esmere çalan ten rengiyle çok çekici bir kadın.. Sanırım anneme çekmiş olmalıyım. Banyodan hızlı adımlarla çıktım ve hızlıca üstümü giyinerek odadan çıktım.
Koridorda hızlı adımlarla yürüyordum ve ani bir çarpma ile yere düşmem bir oldu.
Hey Beé, yine geç yattın sen değil mi? Hatta dur tahmin edeyim; kahvaltı da etmedin?
Ah lanet olsun! Sabah sabah yine bir sinir bozucu abi vakası..
Günaydın sevgili abiciğim!
(bunu alay eder gibi söylediğim için abimin yüzünde bir bozulma farkettim)
Sen, ben.. Okulun ilk günü. Ne kadar da harika öyle değil mi? Dün gece gözüme bir damla bile uyku girmedi, sabah uyandığımda kahvaltı sona ermişti ve ben bir umut belki kahvaltı bulurum umuduyla yemekhaneye giderken seni gördüm. Tanrım! Güne daha güzel başlayamazdım sanırım!
Hey Beé! Gece uyuyamadıysan ve ya da sabah kahvaltıya yetişecek saatte uyanamadıysan bunun suçlusu kesinlikle ben değilim, öncelikle bunu anlamanı isterim. İkincisine gelince; bu sandviçi gün içinde acıkırsam diye yanımda taşıyordum ama sanırım ben bir abiyim.
O kadar duygulanmıştım ki sanırım ağlayacaktım. (!)
Ha-ha! Hadi gel, sen de gel üstüme. Bilirsin, her zaman dönem başlarında çok stresli olurum ve seninle her yıl bu kavgayı yaparız. Artık repliklerimi ezberlemeye başladım. Ayrıca sandviç konusuna gelince; gerçekten sağol. Açlıktan ölecektim az kalsın.
3 gram zayıf görüneceğim diye her akşam yalnızca otla beslenirsen, sabahları uyandığında tok olmayı bekleyemezsin ki Beé.
3 gram değil. Geçen seneden beri 4 kilo verdim ben. Ayrıca senin benimle dalga geçmek yerine yapacağın bir işin, ders başvurun ya da herhangi bir şeyin yok mu?
Hiçbiri seninle uğraşmak kadar beni zinde tutmuyor sevgili kardeşim. Ayrıca bana diyene bak. Senin kayıt yaptırman gereken dersin, ya da yetişmen gereken bir yer yok mu?
Sevgili abiciğim! Gereğinden fazla heyecanlı, düzensiz ya da laklakçı olabilirim ama kesinlikle programsız değilim. "Programlı olmak" sana yabancı gelen bir kelime olsa gerek
Bana biraz daha saygılı olmayı dener misin Beé! Artık gerçekten sinirlenmeye başladım. Sabah sabah hiç çekilmiyorsun doğrusu!
Aaaa! Öyle mi beyefendi, çok özür dilerim. Peki öyleyse neden hala benimle konuşuyorsun?
Çünkü sen benim kardeşimsin ve seninle uğraşmak hoşuma gidiyor. Ama ben abiyim; ben sana laf atıcam, sen de normal bir kardeş gibi laf yiyip oturacaksın.
Abimle kimi zaman tartışmamıza rağmen onu gerçekten çok severdim ama bu tip insanı rencide edici cümleler kurmaya daha devam ederse sanırım birazdan uzamış tırnaklarımla yüzüne bir kaç çizik atacaktım.
Ah abiciğim! Şuanda burada seninle kalıp bu saçma diyaloğumuza devam etmeyi ne kadar isterdim bilemezsin ama gerçekten bugün okulun ilk günü ve benim yapmam gereken çok daha önemli işler var.
Bu sözümden sonra yüzüme sinsi bir gülümseme takındım ve sözlerime devam ettim:
Günümü güzelleştirdiğin için çok teşekkür ederim ama gerçekten giymeliyim. Görüşürüz JC.
Abime neredeyse hiç lakabıyla hitap etmezdim. Ama bu ona lakabıyla hitap ettiğim nadir anlardan biriydi.
Abim konuyu fazla uzatmayacak gibiydi:
Görüşürüz Beé, kendine dikkat et.
Dedikten sonra kısa bir göz temasımız oldu ve hızlıca arkasını dönüp gitti. Bense abimin gittiği yönün tam zıttında kafamda bugüne dair soru işaretleriyle yavaş yavaş ilerlemeye başladım..

çok kısa yazmışsın yüksek alamazsın istersen biraz uzat yada böyle puanlayayım?

ancak bu kadar uzatabildim. bu değerlendirmeye alınırsa sevinirim.