I. Ders

Konu: I. Ders Perş. Mayıs 06, 2010 2:23 pm

Hava: Hafif güneşli
Zaman: Öğle vakti
Kurgu: Shina her zamanki davranışından biraz daha farklı, neşeli olarak giriyor sınıfa. Uzun kahverengi saçları dümdüz ve beline iniyor. Zaten çekik olan gözlerini, hint sürmesi ile simsiyah hale getirmiş. Üzerine giydiği bol dökümlü gri bir tshirt ve dar paça siyah bir pantolon ile sivil bir hale bürünmüş. Uzun, ince topuklarından çıkan ses rahatsızlıktan ziyade ritim veriyor sınıfa. Öğrencileri neşe ile selamlıyor ve tahta masanın üzerine oturuyor. Öğrencilerin rahat olmasını söylüyor. Kitaplarının yirmi birinci sayfalarını açmalarını istiyor. İlk ders olduğu için iksir çalışması olmayacağını sadece kitaptan hatırlama amaçlı paragraflar okuyacaklarını belirtiyor. Arka sıralardan bir kıza okutmaya başlıyor. Konu İske-Büy.

-Derslerde beni konuşturabilirsiniz.
-Rp'lerde III. tekili kullanınız.
-Kurgudaki iksiri rp'lerinizde belirtiniz.

Konu: Geri: I. Ders Paz Mayıs 09, 2010 12:52 pm

Sınıfa girmeden önce sarı saçlarını şöyle bir düzeltti Lily. Ardından derin bir nefes aldı ve baş döndürücü bir gülümsemeyle sınıftan içeri adım adıp 2. sıraya oturdu.Oturmasıyla birlikte Profesör Reinhardt girdi sınıfa.Profesör Reinhardt her zamanki davranışından biraz daha farklı, neşeli olarak giriyor sınıfa. Uzun kahverengi saçları dümdüz ve beline iniyor. Zaten çekik olan gözlerini, hint sürmesi ile simsiyah hale getirmişti. Üzerine giydiği bol dökümlü gri bir tshirt ve dar paça siyah bir pantolon ile sivil bir hale bürünmüş. Uzun, ince topuklarından çıkan ses rahatsızlıktan ziyade ritim veriyor sınıfa.
-"Günaydın sınıf" dedi neşeli bir tavırla.Ardından ekledi
-"Rahat olun.Ben sizin bildiğiniz taşdevrinden kalma -disiplin herşeydir- öğretmenilerinde değilim" dedi.Bu Lily'yi biraz rahatlatmıştı.Çünkü Profesör Reinhardt okulda disiplin anlayışıyla ün salmış biriydi.Ardından
-"Şimdi kitabınızın 21. sayfasını açın.İlk ders olduğu için iksir çalışması olmayacak sadece kitaptan hatırlama amaçlı paragraflar okuyacağız." dedi Profesör.Lily sayfaları geniş bir gülümsemeyle çevirdi ve 21. sayfayı bulunca, okuyan kızı dinlemeye başladı.Konu İske-Büy'dü.Gerçekten güzel bir konuydu ama uygulanması zor ve uygulanan kişiye acı veren bir iksirdi.Hafifçe gözlerini kısmak zorunda kalmıştı, çünkü camdan gelen güneş turkuaz gözlerini yakıyordu.Gözlerini ouşturdu.Ardından müziği andıran bir fısıltı duydu ve başını kaldırdı
-"Gözlerin çok güzelmiş." dedi Profesör geniş bir gülümsemeyle.Lily afallamış bir gülümsemeyle cevap verdi.Aniden zil çaldı ve Profesör havalı adımlarla masasına yöneldi ve
-"Bugünlük ödev yok.Ama İske-Büy'e iyi çalışın" dedi.Ardından Lily'e sevecen bir şekilde baktı.Lily öğretmeni saygı-sevgi karışımı duygularla başıyla selamladı ve eşyalarını toplayıp kendini sınıftan dışarı attı.Bu günkü ders değişik gelmişti Lily'e.Arıdından hastane kanadının yolunu tuttu.Her zamanki gibi Cedric'i özlemişti ve olanları anlatmak için sabırsızlanıyordu.

Konu: Geri: I. Ders Perş. Mayıs 13, 2010 2:05 pm

Angy bugün çok yorulmuştu ve kaç dersi kaldığını düşünüyordu. Ve iksir dersliğine girdi. Artık alışmaya başlıyordu. Önceden ilk derslerde utangaç bir şekilde giriyordu şimdi ise gülümseyerekgirdi sınıfa. Angy cam kenarına oturdu. Güneş Angy'nin pürüzsüz teninde parlıyordu. Angy sağına soluna baktı. Tanıdık biri var mı diye. Ama burada Angy'nin hiç arkadaşı yoktu. Zaten okuldada arkdaşı olduğu söylenemezdi. Angy tekrar önüne döndü ve o anda Profesör Shina sınıfa girdi. Her zamanki davranışından biraz daha farklı, neşeli olarak girmişti bugün sınıfa. Uzun kahverengi saçları dümdüz ve beline kadar iniyordu. Göz kamaştıran güzelliği vardı.Zaten çekik olan gözlerini, hint sürmesi ile simsiyah hale getirmiş. Üzerine giydiği bol dökümlü gri bir t-shirt ve dar paça siyah bir pantolon ile sivil bir hale bürünmüştü. Uzun, ince topuklarından çıkan ses rahatsızlıktan ziyade ritim veriyordu sınıfa Shina öğrencilere dönüp neşe ile '' İyi dersler çocuklar'' dedi. ve tahta masanın üzerine oturdu Profesör çocuklara döndü ve '' Evet çocuklar kitabın 21. sayfasını açın.'' dedi ve bacak bacak üstüne attı. Angy kitabını çantasından çıkardı ve sayfa 21'i açtı. Öğretmen kadife gibi sesiyle anlatmaya başladı. Profesör Shina'nın Anlatması bittikten sonra arka sıralardan bir kıza okutturdu. Konu İske-Büy'dü. Öğretmen ayağa kalktı ve sınıfta dolaşmaya başladı. Ön sıralara gelince sarı saçlı mavi gözlü bir kıza dönüp '' Gözlerin çok güzelmiş '' dedi ve gülümsedi. Kız şaşırarak '' Teşekkürler '' dedi. O sırada zil çaldı. Profesör Shina her zamanki edasıyla '' iyi günler çocuklar '' dedi ve saçlarını savurarak dışarı çıktı. İlginç bir öğretmendi...

Konu: Geri: I. Ders Perş. Mayıs 13, 2010 3:14 pm

Bir türlü uyanmak gelmiyordu içinden. Ardarda gördüğü o güzel rüyaları bırakmak istemiyordu. Fakat zalim çalar saatinin berbat sesi onu ayağa dikmişti. İstemeyerekte olsa rahat yatağından kalktı ve uykulu suratını yıkamaya koyuldu. Aynaya bakarak bir türlü şekil almayan saçlarını tepeden toplayarak pijamalarını hızlıca çıkardı ve kıyafetlerini giymeye başladı. son olarak sırtına cüppesini geçirerek yatakhaneden çıktı ve ortak salondaki çocuklara selam verip, alt sınıflarda ki bir kızın elinden krakerini alıp koridora attı kendini. Kol saatine bakınca dersin başlamasına çok az kaldığını farketti ve hızla zindanlara indi. Az kalsın değişen merdivenden düşecektiki tutunmayı başardı. Sınıfın önünde geldiğinde göz ucuyla kendine bir yer aradı ve bir çocuğun yanına oturup etrafına bakındı. Yan sırada oturan kızlarla sohbete başladı ki içeriye Profesör Shina geldi. Yine bir alım ve yine bir asalet. Diğer profesörlere pek benzemiyordu. Hint sürmesi ile simsiyah görünen çekik gözleri neşeyle parıldıyordu. Her zaman şık giyinmeyi tercih eden profesör sivil bir vaziyetteydi. Onu böyle görmeye alışık değildi Florence. Upruna ölebileceği uzun, ince topuklu ayakkabıları sınıfın içinde hafif bir yankı ve ritim oluşturmuştu. Tahta masanın üzerine oturup öğrencilere baktı. "Merhaba çocuklar. Bu yeni dönemde herkese başarılar dilerim, umarım hepimiz için iyi ve ğelnceli bir yıl olur." Yeni dönem için kısa konuşmasını bitirdiğinde kitabın yirmi birinci sayfasını açmalarını istedi. İlk ders için iksir çalışması olmayacaktı. Sadece kitaptan paragraflar okunacaktı. Florence deri kaplı kalın iksir kitabının sayfalarını çevirip istenilen yeri buldu. İske-Büy. Kemiklerin yeniden oluşmasını sağlayan iksir. Fazla acı verici. Adını bile düşünmek istemezdi halbuki. Profesör'ün arka sıralardaki bir kıza paragrafı okutmasıyla başını sıraya yaslayıp yavaşça takip etti. Kızın bitirmesine denk zil sesi tüm sınıfa yayıldı ve profesör iyi günler dileyip ödev vermeden çıktı sınıftan. Florence kitaplarını toplayarak sırasından kalktı ve sınıf kapısının önünde onu bekleyen arkdaşlarıyla beraber sınıftan çıktı.

Konu: Geri: I. Ders Perş. Mayıs 13, 2010 3:47 pm

Cassidy sonunda İksir dersinin gelmesine sevinmişti. Zindanlara inip İksir Dersliği'ne girdi. Geçen sene ilk oturduğu yere yöneldi. En arkadaki hafif ışık alan masaya. Çantasını sandalyesinin yanına koydu ve sınıfa bakındı. Gözleri kapıya döndüğünde Profesör Reinhardt'ın sınıfa girdiğini gördü. İnce bacaklarını dar pantolonla tamamlamış, üstüne de bol gri bir t-shirt giymişti. Topuklu ayakkabılarıyla ritim tutar gibi masaya doğru yürüdü. Masanın üzerine oturdu. Normalde fazla neşeli göremediğimiz Bayan Reinhardt'ı bugün neşeli görmek hoştu. Sınıfı selamladıktan sonra kitaplarının yirmi birinci sayfasını açmalarını istedi. Cassidy söylenerek kitabı çantasından çıkardı. Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinde okudukları yetmiyormuş gibi burada da okuyacaklardı. Profesör çekik gözlerini Cassidy'e dikti ve yumuşuak bir ses tonuyla "Cassidy, lütfen burayı bize sen oku tatlım." dedi. Cassidy, biraz utanmıştı. Çenesini tutmayı beceremiyordu. Kitabın açık sayfasını okumaya başladı. İske-Büy iksirinin kullanım amaçları, yapılışı ve etkisini okuduktan sonra konunun bittiğine sevinmişti. Herkesin içinde okumayı sevmezdi. Bütün gözler üzerinde olmasa bile öyle hissederdi. Neyse ki Cassidy okumasını bitirdikten kısa bir süre sonra zil çaldı ve Profesör Reinhardt öğrencileri selamlayıp sınıftan ayrıldı. Ödev olmaması iyi bir şeydi. Sadece İske-Büy'e birazcık çalışması yeterli olacaktı. Cassidy kitabını çantasına koydu ve sınıftan ayrıldı.

Konu: Geri: I. Ders Perş. Mayıs 13, 2010 4:25 pm

Ksks dersi bitmişti ve öğlen olmuştu. Sıra iksir dersindeydi. Renesmee dar siyah bir kot pantolon ve vücuda yapışan beyaz tişörtlerden birini giymişti. İçeri girdiğinde sınıfta bir kaç kişinin olduğunu farketti. Bir kaç göz onu süzerken arka taraflarda bir yerde oturmayı tercih etti. Profesörün gelmesini bekliyordu. Birden gözü sırasına kaydı. Sıranın üzerinde kalp içinde yazan bir kaç isim vardı. Daha doğru yazılan değil kazılan demek daha doğru olur. Renesmee bir an hüzünlendi çünkü onun sıralara kazıyacağı bir sevgilisi yoktu. Bunları düşünürken içeri profesör Shina girdi. Çok neşeliydi. Oda Renesmee gibi siyah bir dar paça pantolon giymişti. Üstünde dökümlü gri bir tişört vardı. Topuklu ayakkabılarını takırdatarak sınıfa girdi ve masaya oturdu.
"Merhaba çocuklar. Öncelikle yeni döneminiz hayırlı olsun." dedi.
"Bu gün ilk dersimiz olduğu için iksir çalışmayacağız. Sadece pekiştirmek amaçlı okuma yapacağız." dedi.
"Lütfen kitaplarınızın yirmi birinci sayfasını açın." Sayfaları hışırdatarak yirmi birinci sayfayı açtı Renesmee. Arka sıralarda oturan tanımadığım bir kıza okuması için başıyla onayladıktan sonra kitabına yöneldi. Kız okumayı bitirdikten bir kaç dakika sonra zil çaldı ve herkes yavaşça sınıftan çıktı.

Konu: Geri: I. Ders Perş. Mayıs 13, 2010 7:08 pm

Nate ksks dersliğinden çıktıktan sonra canı bayağı sıkkındı. Şimdi sırada iksir dersi vardı. Büyük ihtimalle bunun da ksks kadar sıkıcı geçeceğini düşünüyordu. Hiçbir profesör ilk gün eğlenceli bir şeyler yapmazdı zaten. Dersliğe girdi ve gözleri Daisy'i aradı ama o orada değildi. sonra şöyle bir etrafı süzdü ve bir yere yerleşti. Daisy'nin gelmesi çok uzun sürmedi ve Nate'in yanına oturdu. gülümsediler birbirlerine. Daisy Nate'in dudağına bir öpücük kondurdu. Nate'in gözleri mutluluk ile parıldadı.
Profesör Reinhardt dersliğe girdi. Profesör Couture ile aralarında tamamı ile bir tezat vardı. O daha sivil giyinmişti bugün. Anlaşılan keyfi de yerindeydi. Sevimli ve canayakın bir şekilde selamladı öğrencilerini.
"Merhaba çocuklar. Yepyeni bir dönem başladı. Umarım hepimiz çok eğleniriz." dedi. Gerçekten keyfi yerindeydi. Sesi neşe ile çınlıyor sınıfa renk katıyordu. Yürürken ayakkabısının topuklarından çıkan ses insanı rahatsız etmek yerine eğlendiriyordu. Bu ritim gerçekten çok hoşuna gitmişti öğrencilerin. Nate belki de o kadar sıkılmayacağını hayal etti.
"İlk ders olduğu için iksir çalışması olmayacak. 21. sayfayı açın hatırlatma amaçlı paragraflar okuyacağız." dedi profesör yine o neşeyle çınlayan sesi ile. Nate kitabının 21. sayfasını açtı. İske-Büy iksiri ile ilgili bir bölümdü. İske-Büy kemikleri yeniden yaratmaya yarayan bir iksirdir. Geçen seneden az biraz hatırlıyordu Nate bu konuyu. Bu iksir içildikten sonra etkisini göstermesi sekiz saat sürebilirdi. Bu süre içinde iksiri içen kişinin canı çok yanabilirdi. Ayrıca içmesi de çok kolay değildir, boğazı yakan bir tadı vardır bu iksirin.
Sonra Nate'in ikizi Cass sayfayı okumaya başladı. Nate fazla dinlemedi kız kardeşinin okumasını. hatırlaması gerkenleri hatırladığını düşünüyordu. Cass'in okuması bittiğinde zil çaldı. Nate ve Daisy'nin elleri ders boyunca birbirinden ayrılmamıştı. Dersliktende el ele çıktılar.

Misafir

Daisy için yorucu bir gün olmuştu. Daha güneş sıcaklığını yeni göstermeye başlamasına rağmen oldukça yorulmuştu. Karanlık Sanatlara Karşı Savunma dersinden çıktığı için böyle olsa gerek, aslında fazla bir şey yapmamışlardı ama... Meraklı bakışlarla koridor pencerelerinden birine yaslandı ve bahçeyi gözetlemeye başladı. Gözleri her zamanki gibi Nate 'i arıyordu. Karanlık sanatlara karşı savunma dersliğinde bakışmaları kısa sürmüştü, buralarda olacağını umuyordu. Bu sırada profesörün sınıfa doğru geldiğini gördü ve son kez etrafa bakarak sınıfa doğru hızlı adımlar atmaya başladı. Gözlerindeki sürme yeşil lenslerinin üstünde parıldıyordu. Sarı saçları beline kadar uzanmıştı ve giydiği kıyafet bedenini sarmıştı. Oldukça çekici duruyordu. Sınıfa girdiğinde Nate'i orada bulmak onu şaşırtmıştı. Sanırım aynı derslere giriyorlardı, sessizce gülümseyerek yanına oturdu. İkiside konuşmadan anlaşabiliyorlardı. Özlemi o kadar büyüktü ki kendini tutamayarak dudağına bir öpücük kondurdu, bu Nate'in hoşuna gitmiş görünüyordu. Bütün ders boyunca dersi dinlemek yerine Nate'i izledi ve elleri birbirlerinden hiç ayrılmadı. Zaten ilk ders olduğunda fazla bir şey yapmayacaklardı. Bildiğine göre İske-Büy olacaktı konuları ve tahmin ettiği gibi olmuştu. İske-Büy hakkında bir okuma parçası okumuşlardı ve profesör dersi sonlandırmıştı. Daisy ise eşyalarını toparlayarak Nate ile birlikte sınıfı terk etti.

Konu: Geri: I. Ders Cuma Mayıs 14, 2010 8:57 pm

Ksks dersliğinden çıkan Juli kendini hiç molasız İksir dersine atmıştı. Ortak Salon'a gidip çoğu kişinin konuşmasını çekemeyecek kadar yorgun olduğu için bu kısa mesafeyi daha fazla uzatmanın anlamı olmadığı için direk sınıfa gitmişti. Sınıfa ilk geldiğinde sınıfta neredeyse yok denilebilecek kadar az öğrenciyle karşılaşmıştı Juli. İlk sıraya geçerek önündeki iksir kitabına biraz göz gezdiren Juli gördüğü Slytherinli arkadaşlarına hafif bir tebessümle selam veriyordu.

Profesör Kay içeri girdiğinde Juli hâlâ yerinde kitabıyla uğraşmakta olduğu için onun görünümüne pek önem vermeden, yarım ağız kıvrık bir şekilde Profesör'ün sınıfı selamlayışına karşılık verdi. İşte tam bu sırada Juli'nin istemediği bir olay daha gerçekleşiyor. Profesör sınıftan kitaplarının 21. sayfalarını açmalarını istiyor. Biraz önceki Ksks dersinde de olduğu gibi yazı okumak Juli için oldukça sıkıcı görünüyor. Bunu yüksek sesle dile getiriyor Juli.

"Profesör Kay. Bu derste kitap okumak yerine uygulamalı iksir yapmayacak mıyız?" Profesör onun bu sorusuna ses tonunu bozmadan, neşe ile yanıt veriyor.

"İlk dersten ağır gelebileceğini düşündüm Juli. İstiyorsan bu yazıyı sen okuyabilirsin Juli." Juli okumak istemediğini belli etmemek için bahaneler uyduruyor. Birkaç kez boğazını temizler gibi öksürüyor. Sonra kuru bir ses tonu ile Profesör'ün dediğini yapmak istemediğini belli ediyor.

"Aslına bakarsanız Profesör, bugün biraz rahatsızım. Başka biri okursa sevinirim." Ardından Profesör yazıyı Renesmee denen Hufflepuflı kıza okutturuyor ve ders bitiminde ödev vermeden sınıftan uzaklaşıyor. Bir dersin daha bitimi, diyor Juli içinden...

Konu: Geri: I. Ders C.tesi Mayıs 15, 2010 12:17 pm

Profesörün gülümsemesi havanın ılıklığını daha da hissedilir kılıyordu.Uzun saçlarını sırtını örtmesi için salık bırakmıştı.Beline kadar uzun ve dikkat çekiciydi.Çekik gözlerini hint kınasıyla süslemişti ve bir hayli dikkat çekiyordu.Yüzünden eksik etmediği gülümsemesi çekiciliğini ,sempatikliğini doğruluyordu.Bu ortamı bozan tek şey giydiği kıyafetlerin rengiydi.Ona yakışıyordu elbette ama siyah ve gri renk ılık havaya pekte uyum sağlamıyordu.İnsanların kıyafetlerine ayakkabılarına çok dikkat ederdi Brenda.Zihninden konuşmaya çoktan başlamıştı işte.
"Aman Tanrım! Böyle bir güne böyle kıyafetler çok uyumsuz.Gülümsemesiyle hissedilen sıcaklığı ne diye kıyafetleri ile bozuyor ki? Ben olsaydım böyle bir tercihte bulunmazdım.Makyaj ve saçlar çok hoş.Ya kıyafetlere ne demeli.-Masaya usulca bırakırken kendini Brenda hala süzmeye devam ediyordu.Ayakkabılarına takılmıştı gözleri.Zihni hala devam ediyordu.Bu sefer ayakkabılardaydı sıra - "Bu ayakkabı da neyin nesi? Topuklarının ritmi de olmasa gözüm de hiçte hoş bir izlenime sahip olmazdı.İlk derste ki izlenim kıyafetlerden kaybetti galiba..." Bu konuşma Profesörün derse başlamasıyla son bulmuştu.
"Bu derste iksir hazırlamayacağız.Hatırlatma amaçlı kitaptan yararlanacağız.Kitaplarınızın 21.sayfasını açınız." sesi gülümsemesi kadar sıcaktı.Brenda kitabını çıkarana kadar biri okumaya başlamıştı.Joseph ise takip etmek yerine etrafa bakınıyordu.Brenda takip etmesini sağlamak için dirseği ile koluna yavaşça vurmuştu.Hızla kafasını çevirdiğin de onun çatık kaşlarını görünce bir gülümseme ile önüne döndü Joseph.Brenda sevgilisini uyarmıştı fakat onun aklı da dersi dinlemesine engel olan düşüncelerle doluydu.Bu aralar çok sıkça yapıyordu bunu.Brenda bu konuyu zaten biliyordu.Bir kaybı olduğunu düşünmüyordu.Her zaman olduğu gibi kitaba önceden bakmıştı.Safkan aileden olması da ayrı bir şanstı onun için.İske-büy'dü konu.Kemikleri yaratan bir iksirdi.Bu zamana kadar hiç yapmamıştı ve kullanma gereği duymamıştı.İksiri içtiğinde verdiği acının korkusu ve iksirin kötü tadı onu yaptığı muziplikler de aşırıya kaçmasını engelliyordu.Quiddich maçlarında da bir hayli dikkat ediyordu.O kadar yüksekten düşmeyi hiç hayal bile etmemişti.Maçlarda bir kaç arkadaşı düştüğünde kollarını ve bacaklarını kırmıştı.Hastane kanadı ise bu iksirle tedavi etmişti.Yaşadıkları acıyı onlardan dinlemişti Brenda.Bir hayli korkmuştu.O bu düşüncelerde dolanırken okunan konu bitmişti.Profesör gülümsemesini hala koruyordu ve sınıfı süzüyordu.Dudakları aralandı Profesörün."Evet çocuklar.Zihniniz de bir yerlerde olan konular artık gün yüzüne çıkmıştır değil mi?İske-büyün ne olduğunu hepiniz biliyorsunuz.Daha sonra ki zamanlar da bu iksiri hazırlayacağız.İlk der olduğu için ödev de vermiyorum.Gelecek konu da kitaba göz gezdirmenizi ve bir fikir sahibi olmanızı istiyorum" Tüm sınıf mutluluktan garip sesler çıkarmaya başlamıştı.Sınıfın bu haline gülümsemesi daha da büyümüştü Profesörün.Elini havaya kaldırdı ve sessizliği sağladıktan sonra tekrar devam etti."Aklınıza takılan her hangi bir şey var mı ?" demişti.Ne olabilirdi ki diye düşündü Brenda.Zihin konuşması başlamıştı yine "Keşke her ders Hogwartrs başlamış gibi olsaydı.Ödevsiz son bulsaydı.Bu hafta hiç ödev yoktu.Kitaplara bakmaya daha çok zamanım olacak.Tanrım! Ne güzel bir haber bu böyle.Köpeğim de burada olsaydı ona da ayıracak hayli zamanım olacaktı.Şimdiden ne kadar da özledim.Hemen bitse de okul tüm bu düşüncelerden kurtulsam.Ahh hayır bitmesin Joseph'i bu kadar sık nasıl görebilirim o zaman.- yüzü buruşmuştu - Evlensek bile günün yarısını çalışarak geçirecekti.Vazgeçtim tamam hiç bitmesin Hogwarts.Biz de hiç ayrılmayalım.Köpeğim de buraya gelsin.Onu da özlemem bu kadar çok.Sevdiklerimden ayrı kalmak istemiyorum ben!Bu düşüncelerden nasıl kurtulacağım ben?Bütün yıl derslerde böyle olursam zaten okulun bitimine 1 sene daha eklenmiş olacaktır."Joseph'in kolundan tutup onu sarsmasıyla kendine gelmişti Brenda.Etrafına bakındığında kimsenin olmadığını gördü.Profesör de gitmişti.Sadece Joseph ve Brenda vardı.Sevgilisinin bakışları konuşmasına gerek bırakmamıştı ve Brenda sıyrıldığı düşüncelerin korkusuyla boynuna sarıldı ve kokusunu içine çekti.
"Artık gidebilir miyiz Joseph.Dışarı çıkalım biraz temiz havaya ihtiyacım var sanırım.Lütfen bir şey sorma.İyi hissetmeye başladığım zaman anlatacağım." sesi anlayış beklercesine yumuşaktı.Joseph'te kafa sallamakla yetinmiş ve elini tutarak sınıftan ayrılmışlardı.

Konu: Geri: I. Ders C.tesi Mayıs 15, 2010 2:29 pm

Geç kalmadan gelmeyi başarmıştı Joseph.Bu sefer Brenda hızlı değil daha normal hareket ettiği için ondan sıyrılması mümkün olmamşıtı.Koluna girmemiş olsaydı ufak bir ihtimali olabilirdi.Havanın ılık olması da Brendayla dışarda oturmamız için iyi bir olaydı.Profesör gediğin de tatlılığı her zaman ki gibi gülümsemesiyle ortaya çıkmıştı.Saçlarını salık bırakması ve çekik gözlerini ortaya siyah bir boyayla çıkarması hoşuna gitmişti Joseph'in.O da gülümsüyordu karşılık olarak.Kıyafetlerini beğendiği pek söylenemezdi ama fiziğine zıt düşmemişti Profesörün.Ayakkabısının anlamsız uzunluğunda ki topuğundan çıkan sesler bir ritm bulmuştu.Nedense kimse rahatsız olmuş gibi görünmüyordu bu ritmden.Brenda'ya baktığında dalgın düşünceler de olduğunu gördü.Daha ilk dersler olmasından dolayı bunun nedenini anlayamadı Joseph.Dersler de hep ilgiyle olurdu.Dinlerdi bildiklerini paylaşırdı.Joseph dinlemediği zaman kızardı.Oysa şimdi burada değilmiş gibiydi.Profesörün konuşmaya başlamsıyla bakışlarını sevgilisinden ayırıp Profesöre yöneltti.Derse başladığını gösteren konuşmaydı bu.
"Herkes kitaplarınız çıkarsın.Bugun sadece kitaptan okuyup hatırlatma yapacağız.İksir hazırlamaya bir dahaki derste başlayacağız."ses tonu içten ve dersin başlamasına bir hayli hevesle ve özlemle doluydu.Severek yapıyordu belli ki işini.Hogwarts'tan ayrılmak elbette kimse istemezdi.Burası herkesin 2.evi gibiydi.Belki de çocukluk yıllarının anılarının burada yığılı olmasıydı sebep.Okumaya başlamıştı birisi.Joseph her zaman ki gibi takip etmekten uzaktı.Bu onu sıkıyordu.İske-büydü konu.Bu iksiri kullamak daha kısmet olmamıştı ona.Acı verdiğini biliyordu fakat yine de yenik düşüyordu merakına.Muggle doğumlu olması bu iksiri ilk duyduğun da büyük bir şaşkınlık geçirmesine neden olmuştu.Çünkü Mugglerde kırılan kemikler daha uzun süre de ve alçı dedikleri beyaz katı bir maddeyle korunarak ve uzun süre hareketsiz bırakılarak sağlanırdı.Beyaz katı maddeden kurtulmak için de kesici bir aletle sağlanırdı.Bunun acısı hakkında bir fikri yoktu Joseph'in.Küçüklüğünde uslu bir çocuktu.Ailesinin zengin olması da onun şımarık olmasına neden olmuştu.Bu şaşkınlığını tekrar hatırlayıp konuya dönmesi onun bu konuda baya zaman harcadığını göstermişti.Çünkü konu bitmişti.Profesör konuşmaya başlamıştı.
"Bildiğiniz gibi zor bir iksirdir.Acı verir.Canınız ne kadar yanar kelimelere dökemem ama tek parça kalmaya bakın" demişti gülerek.Herkes gülümsüyordu Brenda hariç.Onun yüzü buruşmuş ve korku doluydu.O halini görünce Joseph'in gülümesemesi de silinmişti.Anlam veremeyen bakışlarla bakıyordu fakat sevgilisi fark etmiyordu.Bedenine korku ve merak duygusu hakim olmaya başlamıştı.
"Bugun ki dersimiz bu kadar çocuklar.Güzel bir haber ödev yok." demişti.Derse ilk geldiği gibiydi gülümsemesini hala koruyordu güzel yüzünde.Sınıfta sevinç duygusu hakimdi.Profesör sınıftan gülerek ayrılmıştı.Herkes dağılmıştı Joseph ise Brendayı uzaydan dünyaya çağırıyordu fakat pek başarı elde edemiyordu.Öylesine dalmıştı ki dersin bittiğini bile farkında değildi.Seslenmenin bir faydası olmadığını anlayınca kolundan tutup sarsmak zorunda kalmıştı Joseph.bu da anca ikinci kez yaptığın da işe yaramıştı.Kendine geldiğin de etrafa bakındı kimsecikler olmadığını görünce şaşırmıştı ve bir şey söyledi.Joseph neler olduğunu merak ediyordu faklat onu anlatması için zorlamayacaktı.Brenda'nın isteğine kafasını salladı ve ona yanında iyi olacağını hissettirmek için elini tuttu ve derslikten ayrıldılar.

Konu: Geri: I. Ders Salı Mayıs 18, 2010 10:00 pm

Süt beyazı bir tene sahip cadının ensesinde, onu bronzlaştırmayı hiçbir zaman başaramamış olan güneşin bıraktığı sıcaklık, o zindanlara indiğinde etkisini çoktan yitirmişti. Yerin altında olmayı pek sevmezdi cadı, kapalı mekanlardan bile pek hazzetmezdi aslında. Gökyüzünü göremeyeceği hiçbir yerde pek rahat edemezdi o. Babası gözlerinin rengini, çok fazla gökyüzüne bakmasından geldiğini söylerdi. Son üç yılı cadı, gökyüzüne bakıp kaybettiklerini hatırlamaktan kaçınarak geçirmişti gerçi ama yine de o sonsuz mavilikten uzak kalmayı sevememişti. Zindanın nemli ve sıcak havasında boğulduğunu hissederken, hava için yalvaran ciğerlerini derin bir nefesle doldurduktan sonra iksir dersliğine girdi cadı. Fazla hevesli ya da fazla ilgisiz görünmemek için orta sıralardan birine geçti sakince. Cadı, çantasını çıkartmaya ancak zaman bulabilmişti ki profesör de girmişti içeri. Daha iyi, diye düşündü, bu iş ne kadar çabuk başlarsa o kadar çabuk biterdi ve o da kadar çabuk temiz havayla buluşurdu. Dikkatini, neşeli görünen çekik gözlü profesörlerine yöneltmeye ve gökyüzüne daha uzun süre kavuşamayacağını düşünmemeye çalıştı. Annesiyle babasının ona anlattığı profesör tipine uymuyordu pek. Eh, okul o zamandan beri epey değişim geçirmiş olmalıydı. Ona anlatılan ‘yaşı geçkin, buruşuk, büründükleri koyu renk cüppelerinden çıkmayan soğuk nevale’ ile gözlerine kalem –ya da hayır, muhtemelen daha farklı bir şey- çekmiş ve öğrencilerinden pek de farklı giyinmemiş profesörlerinin aynı havayı soluması bile mümkün değildi. Solumak demişken… Amethystia’nın hala o konuda bir başarı gösterdiği söylenemezdi. Hiçbir zaman kapalı ortamları çok sevmemişti ama ne zamandan beri tam bir klostrofobikti? Yılın ilk iksir dersi olduğu için bu kadar gerildiğini düşündü. Zindanlara benzer herhangi bir yere koca yaz tatili boyunca girmesi gerekmemişti çünkü. Bir sonraki derste daha iyi olurdu. Mantıklı açıklamasına rağmen, düşündüğü gibi olmayacağı hissini atmaya çalıştı aklından.

Kendi masasına oturan profesörün bütün gün zindanlarda kalıp nasıl neşesini koruyabildiğini merak etti cadı. Profesör onlara rahat olmalarını söylediğinde, biçimli parmaklarını sarılı siyahlı kravatına götürmüştü bile. Kravatı fark edilmesi zor bir miktarda gevşetmesine karşın, havanın ciğerlerine daha kolay ulaşabildiğini hissetti. İlk derste iksir yapmayacaklarını öğrenince, sınıfın çoğunluğunun aksine rahatladığını hissetti, kaynayan onlarca kazan, pek de yardımcı olmazdı ona. Profesörün talimatı üzerine, kitabının yirmi birinci sayfasını açtı acele etmeden. Profesörün arka sıralardan bir kıza söz verişini izledikten sonra kitabına dikti gözlerini. Bütün metni gözleriyle takip etmesine rağmen, aklında İske-Büy’le ilgili fazla şey kaldığı söylenemezdi. İske-Büy, kemiklerin yeniden çıkması için kullanılırdı. Nefes almalıyım. Kemiklerin çıkması sekiz saate yakın sürerdi. -Cadı, kaburgalarının ciğerlerine yapıştığına emin oldu bir an için.- Ve kemiklerin yeniden oluşması, acılı bir süreçti. Kahrolası İske-Büy’e odaklan! Bunu bir yerde duyduğuna emindi, çok yakınındaki birisinden duymuştu hem de. Zihninin gerilerinde bilgiyi ararken dikkatinin bir kısmını gittikçe daha boğucu gelen zindanlardan uzaklaştırmayı başardı. Gizemli anlatıcısının babası olduğunu keşfetti bir süre sonra. Profesyonel bir quidditch sahasında yaptıkları antrenmanda, bulunamamış bir kişi tarafından sahaya gönderilen bir lanet nedeniyle üç yüz metreden aşağı düşen adam –büyüler sayesinde düşüşü büyük ölçüde hafiflemişti- neredeyse bütün kemiklerini kırınca bundan içmişti. Babasının o zaman oynadığı takımdan, daha dünyada olmadığını çıkartabildi. Hatırlamaması normaldi yani. Aradığı bütün bilgileri bulduğunda, bütün itirazlarına rağmen zihni gerçekliğe geri döndü ve şimdi üstüne geliyormuş gibi görünen zindan, tekrar netlik kazandı. Zil çaldığında, diğer herkesten çok sevindiğine emindi. Normalde, sınıfın boşalmasını beklerdi ancak o anda sınıfta bir an önce kurtulmak ve ciğerlerini oksijenle doldurmak isteğiyle ilk başta fırlayanlardan olmayı başardı.

Konu: Geri: I. Ders Çarş. Mayıs 19, 2010 6:25 pm

Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinden sonra İksir. Parşömen'i çantasının en küçük cebine geri koyduktan sonra zindanlara kenetlendi gözü. Dersten sonra mutfağa uğrasam iyi olur diye düşündü bir yandan da. Abur cubur bir şeyler bulabileceğini umut ederek. Tek omzuna astığı çantayı iki omzuna aldı. Dengesinin tekrar yerine gelmesi ile yamuk yürüyüşü düzeldi. Merdivenlerden aşağı inen birkaç öğrenci daha vardı. Biraz geç kalmıştı, ama dersi kaçıracak kadar değil. İlk derste büyük ihtimal tanışmayla geçecekti zaten. İlk derslerini böyle harcayan profesörlere gıcık oluyordu. Dersini böyle harcamak sadece yeniyetme öğretmenlerin işiydi Ned'e göre. Ve şuana kadar ilk dersinde ders işleyen bir profesöre rastlamamıştı bu dönem. Zaten çok fazla ders işlemiyorlardı.

Bazı insanlar Ned'in deli olduğunu düşünüyorlardı. Bunu onların hayalgücünün sınırlı olmasına bağlıyordu Ned. Yaptıklarının farklılığını anlayamadıkları, ya da bunları hayal edemedikleri için belkide. Sınıfa girdiğimde ders başlamamıştı daha. Profesöre yakın bir yere oturdu Ned. Ders başlayınca sevinmişti diğer insanların aksine. Çünkü ders başlamıştı. Tanışma ile geçen bir ders saati ders değildi Ned'e göre. İske-büy'leri tekrar ediyorduk bu ders. Ned zaten tekrar etmişti gelmeden önce. Ortak salonda can sıkıntısından yapacak şeyler arasındaydı ders çalışmak. Maalesef. Önünde 23. sayfa açık dinliyordu konuşulanları. Sıkıldı biraz. Bu iksire ihtiyacı olacağını hiç mi hiç düşünmüyordu.

Konu: Geri: I. Ders Perş. Mayıs 20, 2010 12:16 pm

I. Ders bitmiştir.

» Ders - 2
» I. Ders
» I. Ders
» İlk Ders.
» Ders - 1